Afgelopen zaterdag jl. heeft Hamas een massale raketaanval op Israël uitgevoerd. Daar er de beveiliging om zowel Hamasstrijders als Palestijnen uit Israël weg te kunnen houden, gefaald heeft, konden die er toch binnen dringen. Hierbij zouden vele Israëlische burgers omgebracht en ontvoerd zijn. Ook zouden er door leden van Hamas vernielingen op de plaatsen waar ze kwamen aangericht zijn.
Wereldwijde Verontwaardiging Over Raketaanval Hamas.
Vlak nadat dit bekend gemaakt was, heeft ook de wereld zich hier over laten horen: algemene verontwaardiging over die aanval! Hamas werd weer bestempeld als een “terreurorganisatie” en Israël zelf werd door de gezamenlijke westerse media en politici weer als een onschuldig schaap ten tonele gevoerd! Over het zware lijden wat de Palestijnen er al vijfenzeventig onder de opeenvolgende wrede en kwaadaardige Joodse regimes te verduren hebben, horen we – enkele uitzonderingen daargelaten – echter niemand. En zoals nu wek bekend zal zijn, begon het grote lijden van de Palestijnen tijdens en na “De Etnische Zuivering van Palestina.” Ook daar is al het een en ander van gezegd: de gewelddadige verdrijving van 750.000 á een miljoen Palestijnen, gepaard gaande met massamoorden, de verwoesting van honderden dorpen en vervolgens een boosaardige en satanische Joodse bezetting die nu al voor jaren duurt. Wat ons nu brengt tot de huidige situatie in Israël. Hier volgt een van de laatste artikelen van Global Research over wat er nu aan de hand is in dit land.
“De huidige lyriek van sympathie voor Israël zou iedereen met een half hart moeten doen kokhalzen.”
Niet omdat het niet verschrikkelijk is dat Israëlische burgers in zulke grote aantallen sterven en lijden. Maar omdat Palestijnse burgers in Gaza tien jaar na tien jaar herhaaldelijk te maken hebben gehad met gewelddadigheden vanuit Israël die veel meer lijden veroorzaakt hebben, maar nooit een fractie van de bezorgdheid opgeroepen hebben die momenteel door westerse politici of door het westerse publiek worden geuit. De hypocrisie van het Westen over Palestijnse strijders die honderden Israëli’s doden en verwonden en tientallen anderen in gemeenschappen rond en binnen het belegerde Gaza gijzelen is inderdaad grimmig.
Dit is de eerste keer dat de Palestijnen, opgesloten in de kustenclave, erin geslaagd zijn een aanzienlijke aanval op Israël uit te voeren, die vaag vergelijkbaar is met de wreedheden waarmee de Palestijnen in Gaza hebben gehad sinds ze meer dan dan vijftien jaar geleden in een kooi opgeborgen werden toen Israël met zijn blokkade over land, zee en lucht en zijn terreuraanslagen begon.
Westerse media noemen de ontsnapping uit de gevangenis en de aanval door Palestijnen vanuit Gaza “ongekend” – en de meest nuchtere inlichtingendiensten dat Israël sinds het tijdens de de Yom Kipur-oorlog precies 50 jaar geleden overrompeld werd, gefaald heeft.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft Hamas die in naam de leiding over de openluchtgevangenis van Gaza heeft, ervan beschuldigd, “een wrede en kwade oorlog” begonnen te zijn. Maar de waarheid is dat de Palestijnen niets “begonnen” zijn. Ze zijn er na zoveel strijd in geslaagd een manier te vinden om hun kwelgeest te pijnigen.
Voor de Palestijnen is het onvermijdelijk dat, zoals Netanyahu ook opmerkte, “de prijs hoog zal zijn” – vooral voor burgers. Israël zal de gevangenen voor hun onbeschaamdheid de hoogste straf opleggen.
Kijk eens hoe weinig sympathie en zorg er vanuit het Westen voor de vele Palestijnse mannen, vrouwen en kinderen die door Israël weer worden vermoord, zal zijn. Hun immense lijden zal door de term “Israëlische vergelding” worden verdoezeld en gerechtvaardigd.
De Echte Lessen.
Alle huidige analyses die zich op de “blunders” van de inlichtingendiensten van Israël richten, leiden af van de echte les van deze snel evoluerende gebeurtenissen.
Het kon niemand iets schelen dat de Palestijnen onderworpen werden aan een door Israël opgelegde blokkade die henn de esssentiële levensbehoeften ontzegde. De enkele tientallen Israëli’s die door Hamasstrijders gegijzeld worden, verbleken in vergelijking met de twee miljoen Palestijnen die door Israël bijna twintig jaar lang in een openluchtgevangenis gegijzeld zijn.
Het kon niemand iets schelen toen bleek dat de Palestijnen in Gaza door Israël op een “uithongeringsdieet” gezet waren – er werd slechts beperkt voedsel binnen gelaten, bedoeld om de bevolking nauwelijks te voeden.
Het kon niemand iets schelen dat Israël de kustenclave om de paar jaar bombardeerde, waarbij elke keer vele honderden Palestijnse burgers omkwamen. Israël noemde dit eenvoudigweg ‘het gras maaien.’ De vernietiging van grote delen van Gaza waar Israëlische generaals op pochten de enclave naar het stenen tijdperk terug te voeren, werd als een militaire strategie geformaliseerd die als de ‘Dahiya-doctrine’ bekend staat.
Het kon niemand iets schelen toen Israëlische sluipschutters zich richtten op verpleegsters, jongeren en mensen in een rolstoel die naar buiten kwamen om tegen hun gevangenschap door Israël te protesteren. Nadat die sluipschutters het bevel gekregen hadden de demonstranten zonder onderscheid in de benen of enkels te schieten, bleven er vele duizenden als geamputeerden achter.
De westerse bezorgdheid over de dood van Israëlische burgers door Palestijnse strijders is moeilijk te verteren. Zijn er de afgelopen vijftien jaar bij de herhaalde Israëlische bombardementen op Gaza niet veel honderden Palestijnse kinderen omgekomen? Telden hun levens niet evenveel mee als Israëlische levens – en zo niet, waarom niet?
Na zo lang zoveel onverschilligheid is het moeilijk om van westerse regeringenn en media de plotselinge verschrikkingen te horen omdat de Palestijnen – in navolging van Israël’s inhumane decennialange beleid – eindelijk een manier gevonden hebben om effectief terug te vechten. Op dit moment wordt het masker afgerukt en wordt er het onverholen racisme dat zich in de westerse steden als morele zorg voordoet, blootgelegd.
Hypocrisie Gedistilleerd.
Degene die de hypocrisie distilleeert, is Volodymyr Zelenskiy, president van Oekra:ine. Afgelopen weekend publiceerde hij een lange Tweet waarin hij de Palestijnen als “terroristen” veroordeelde en Israël zijn omwankelbare steun betuigde. Dit heeft hij beweerd:
“Het recht van Israël op zelfverdediging staat buiten kijf”, en hij voegt eraan toe, “De wereld moet verenigd en solidair zijn, zodat terreur het leven waar dan ook en op elk moment, niet probeert te breken of te onderwerpen.”
De omkering van de werkelijkheid is adembenemend. De Palestijnen kunnen het leven in Israël niet ‘onderwerpen.’ Die macht, ook al wisten enkelen even uit hun kooi te ontsnappen, hebben ze niet. Het is Israël dat het Palestijnse leven al tientallen jaren onderwerpt.
Het lijkt er op dat in de ogen van Zelenskiy of zijn beschermheren in de westerse hoofdsteden niet alle vormen van “terrorisme” gelijk zijn. Zeker niet het staatsterrorisme van Israël dat Palestijnse levens decennialang tot een hel heeft gemaakt.
Hoe heeft Israël een “onbetwistbaar recht” om zichzelf tegen de Palestijnen wier grondgebied het beet en controleert, te “verdedigen”? Hoe kan Rusland dan niet dezelfde claim om “zichzelf te verdedigen” hebben wanneer het Oekraïense steden als “vergelding” voor Oekraïense aanvallen treft die bedoeld zijn om zijn grondgebied van de Russiche bezetting te bevrijden?
Israël, de veel sterkere partij, verwoest Gaza nu zoals de BBC het stelt, “als vergelding” voor de jongste Palestijnse aanval. Dus op welke gronden zullen Zelenskiy en zijn functionarissen Moskou als het raketten als “vergelding” voor de aanvallen van Oekraïne op Russisch grondgebied kunnen veroordelen? Als het Palestijnse verzet tegen de Israëlische bezetting van Gaza terrorisme is zoals Zelenskiy beweert, hoe kan het Oekraïense verzet tegen de Russische bezetting dan niet evenzeer terrorisme zijn?
Geen Schuilplaats.
Door Israël zich aan zijn bedrog over te geven, hebben de bondgenoten van Israël toegestaan, steeds schandelijker leugens te vertellen. In het weekend vertelde Netanyahu de Palestijnen in Gaza “nu te vertrekken” omdat Israëlische strijdkrachten zich voorbereidden “met geweld op te treden.”
Maar Netanyahu weet, net als zijn facilitators, dat de bevolking van Gaza nergens heen vluchten kan. Er is geen schuilplaats. Sinds Israël het land ter zee en vanuit de lucht heeft belegerd, zitten de Palestijnen in Gaza opgesloten.
De enige Palestijnen die Gaza kunnen “verlaten”, zijn de gewapende groeperingen die uit de hun door Israël opgelegde gevangenis zijn ontsnapt en door westerse politici en media als “terroristen” bestempeld worden.
Westerse regeringen die zo geschokt zijn door de Palestijnse aanval op Israël, zijn ook de regeringen die zwijgen terwijl Israël de elektriciteit naar de gevangenis in Gaza – opnieuw als zogenaamde “vergelding”- afsluit. De collectieve bestraffing van twee miljoen Palestijnen die voor hun elektriciteit van Israël afhankelijk zijn omdat Israël elk aspect van hun leven in de enclave omringd en controleert, is een oorlogsmisdaad.
Vreemd genoeg begrijpen westerse functionarissen dat het een oorlogsmisdaad is als Rusland elektriciteitscentrales bombardeert in Oekraïne en daarbij de verlichting uitschakelt. Ze schreeuwen dat de Russische president Vladimir Poetin voor het Internationaal Strafhof in Den Haag moet wordern gedaagd. Waarom is het dan zo moeilijk voor hen om de parallellen te begrijpen van wat Israël met Gaza doet?
Gedurfde Ontsnapping.
Er zijn twee directe en tegenstrijdige lessen die we uit wat er dit weekend gebeurd is, kunnen leren. De eerste is dat de menselijke geest niet voor onbepaalde tijd opgesloten kan worden. De Palestijnen in Gaza hebben om zich uit de ketenen te bevrijden, voortdurend nieuwe manieren bedacht.
Ze hebben een netwerk van tunnels gebouwd waarvan Israël de meeste gelokaliseerd en vernietigd heeft. Ze hebben raketten afgevuurd die door steeds geavanceerdere onderscheppingssystemen steevast worden neergeschoten. Ze hebben massaal tegen de zwaar versterkte hekken waarmee Israël hen omsingelde, met geschutstorens bekroond, geprotesteerd – om vervolgens door sluipschutters te worden neergeschoten.
Nu hebben ze een gewaagde ontsnapping in scène gezet. Israël zal de enclave met massale bombardementen weer tot onderwerping brengen. Het verlangen van de Palestijnen naar vrijheid en waardigheid zal niet afnemen. Er zal een andere vorm van verzet, ongetwijfeld nog brutaler, ontstaan/
En de partijen die voor deze brutaliteit het meest verantwoordelijk zijn, zullen Israël en het Westen zijn dat het zo slaafs steunt, omdat Israël weigert te stoppen met het wreed behandelen van de Palestijnen die het dwingt onder zijn heerschappij te leven.
De tweede les is dat Israël dat door zijn westerse beschermheren eindeloos verwend wordt, nog steeds geen prikkel heeft om de bovenstaande fundamentele waarheid te internaliseren. De retoriek van de huidige regering van fascisten en Joodse supremacisten kan bijzonder lelijk zijn, maar er bestaat een brede consensus onder Israëliërs van alle politieke ideologieën dat de Palestijnen onderdrukt moeten blijven worden.
Dat is de reden waarom de zogenaamde oppositie niet zal aarzelen om de militaire bestorming van de lang belegerde enclave te steunen, waarbij nog meer burgers gedood worden om hen “een lesje te leren”, een les die niemand in Israël verantwoorden kan, behalve dan door te beweren dat de Palestijnen dat moeten doen: hun permanente minderwaardigheid en gevangenschap accepteren.
De ‘goede Israëli’s’ – oppositieleiders Yair Lapid en Benny Gantz – zijn al met Netanyahu in gesprek om zich in een ‘noodregering van eenheid’ bij hem aan te sluiten. Welke “noodsituatie”? De noodsituatie van de Palestijnen die het recht opeisen om niet als gevangenen in hun thuisland te leven.
Israëli’s en westerlingen kunnen hun mentale gymnastiek voortzetten om de onderdrukking van de Palestijnen te rechtvaardigen en hen elk recht op verzet te ontzeggen. Maar hun hypocrisie en zelfberdrog worden voor de rest van de wereld zichtbaar.”
Jonathan Cook.
Bron: https://www.globalresearch.ca/west-hypocrisy-towards-gaza-breakout-stomach-turning/5835465 (cursief toegevoegd & ietwat bewerkt)
Tinthor's Blog 