De geschiedenis van de exodus [uittocht] van Israël uit Egypte is bekend; nadat het circa vierhonderd jaar in slavernij gedwongen was te leven, werd het door God via Mozes uit de verdrukking verlost. In verband hiermee lezen we in Exodus 12:37-38 het volgende:
“Zo trokken de Israëlieten van Rameses naar Sukkoth, ongeveer zeshonderdduizend man te voet, mannen alleen, vrouwen en kleine kinderen niet meegerekend. Ook trok een grote groep van mensen van allerlei herkomst met hen mee, en kleinvee en runderen, zeer veel vee.”
Het is vooral dit laatste vers waar het om gaat: dat er namelijk naast de Israëlieten ook nog ‘mensen van allerlei herkomst’ met hen meegingen, wijst erop dat het oude volk Israël nooit een volk van sociale cohesie is geweest! Dit omdat die vreemdelingen zich met het volk Israël vermengd hadden. Om hier even een voorbeeld uit de moderne tijd bij aan te halen, het volgende:
“Toename verscheidenheid.”
“Deze verkenning brengt de grote verscheidenheid naar herkomst in kaart en laat zien dat er grote verschillen bestaan tussen en binnen gemeenten. Die grote verscheidenheid naar herkomst is een blijvend fenomeen, dat leidt tot nieuwe maatschappelijke uitdagingen, vooral op het gebied van sociale cohesie. In buurten men veel verscheidenheid is het samenleven van inwoners ingewikkelder. Inwoners oordelen minder positief over de verhoudingen in hun buurt en voelen zich er minder thuis. Dat geldt ook voor personen met een migratieachtergrond.” Bron: kttps://www.wrr.nl/publicaties/verkenningen/2018/05/29/de-nieuwe-verscheidenheid [nadruk toegevoegd]
Het gaat er ons hier niet om of inwoners al of niet positief over de verhoudingen oordelen, maar om het feit dat Nederland geen etnisch en homogeen volk is. Heeft bijvoorbeeld ooit iemand over een ‘zuivere Nederlander’ gesproken? Of [om hier andere volken bij in te sluiten], een ‘zuivere Fransman’, een ‘zuivere Brit’, etc. gesproken? Natuurlijk niet! Als ooit iemand het gewaagd zou hebben om over de Nederlander als een ‘zuivere Nederlander’ te spreken, waarbij de migranten die hier onder ons verblijven, een ‘mindere status’ zou worden toegekend, hadden we hier al met een enorme rel te maken gehad; de Tweede Kamer bijvoorbeeld zou dan letterlijk te klein zijn geweest vanwege verschillende politici die hun afschuw hierover zouden hebben geuit! De grote vraag is nu: waarom schrijven we dit alles nu? Dat heeft te maken met het volgende:
Het Racistische Christen-Zionisme: De Nadruk Op Het Volk Israël Als Een Etnisch & Homogeen Joods Volk.
Hiermee zijn we al sinds jaar en dag mee bekend. De christen-zionistische doctrine heeft het dat het volk Israël een etnisch en homogeen Joods volk zou zijn; hierbij wordt de nadruk op de etnische afkomst gelegd. Dit volk zou dan – ongeacht of het nu wel of niet in God [Christus Jezus] gelooft – nochtans Gods uitverkoren volk zijn. De overige [niet-Joodse volken] krijgen hierbij een ‘mindere status’ toegekend. Zo wordt hier dus een onderscheid gemaakt; men spreekt bijvoorbeeld dan over het ‘door God uitverkoren Joods volk’ en de niet-Joodse Christenen uit-de-volken.’ Daar het echter in Exodus 12:37-38 al duidelijk was, is het volk Israël geen homogeen en etnisch volk geweest. Was die grote groep mensen ‘van allerlei herkomst’ misschien samengesteld uit Egyptenaren die samen met de Israëlieten als slaaf te werk gesteld werden? Of waren het Assyriërs? Niemand die het weet; wél weten we dat dit geen etnische Israëlieten/Joden waren; het ging hier immers om mensen van verschillende nationaliteiten die met de Israëlieten meegingen. Dit op zichzelf al, maakt dat het christen-zionisme een racistische ideologie is!
Christus Jezus Was Een Jood, Dus…”
Dit racisme wordt nog eens versterkt doordat de christen-zionistische leer de nadruk op de etnische afkomst van Christus Jezus wordt gelegd: Hij was/is een Jood, dus heeft het hele Joodse volk wel een streepje voor op de niet-Joodse volken en is dan ook Gods uitverkoren volk. Maar wat leert de Bijbel hier nu precies over? Hiermee gaan we naar de geschiedenis in het Evangelie naar Lukas: ‘De Twaalfjarige Jezus In De Tempel.” Het gaat erover dat nadat Jozef en Maria weer van het feest van het Pascha van Jeruzalem naar huis terugkeerden, Jezus er, zonder dat ze dit wisten, achtergebleven was. Na Hem vergeefs onder de familieleden en bekenden die met hen meegereisd waren gezocht te hebben, keerden Jozef en Maria terug naar Jeruzalem terug en vonden ze Hem daar:
“En het gebeurde dat zij Hem na drie dagen in de tempel vonden, terwijl Hij te midden van de leraars zat, naar hen luisterde en vragen aan het stelde. Allen die Hem hoorden, stonden versteld van Zijn verstand en antwoorden. En toen zij Hem zagen, stonden zij versteld, en Zijn moeder zei tegen Hem: Kind, waarom hebt U ons dit aangedaan? Zie, Uw vader en ik hebben U met angst gezocht. En Hij zei tegen hen: Waarom hebt u Mij gezocht? Wist u niet dat Ik moet zijn in de dingen van Mijn Vader? En zij begrepen het woord niet dat Hij tot hen sprak. En Hij ging met hen mee en kwam in Nazareth en was hun onderdanig. En Zijn moeder bewaarde al deze dingen in haar hart. En Jezus nam toe in wijsheid en in grootte en in genade bij God en de mensen.” [Lucas 2:41-52]
Wat hier nu zo duidelijk en helder aangegeven wordt, is dat hoewel Maria over Jozef als Zijn vader sprak, Jezus hen beiden duidelijk maakte, dat Hij wat origine betreft, niet van Jozef afkomstig was; Jozef was namelijk niet de biologische vader van Jezus. In plaats daarvan was dit God de Vader Zelf! Daarom dat Hij hen vertelde dat Hij met de dingen van Zijn Vader bezig moest zijn! Van origine was Jezus dan ook niet van ‘Joodse’ maar van goddelijke afkomst. Zou Hij nu biologisch gezien werkelijk van Jozef afkomstig zijn geweest, dan zou hiervan terecht gezegd kunnen worden dat Hij van ‘Joodse afkomst’ zou zijn. Maar dan zou Hij dan ook niet de ‘Zoon van God’ kunnen zijn. Als zodanig zou Hij dan ook niet in staat zijn geweest, de zonden van velen op Zich te nemen, aan het kruis te sterven en weer uit de dood op te staan! Doordat Hij alleen al uit de doden opgestaan was, bewees Jezus daarmee dat Hij [Die een onberispelijk en zondeloos leven geleid had], van goddelijke afkomst was. Zou Hij nu de biologische zoon van Jozef zijn geweest, dan had Jezus dit nooit hebben kunnen doen. Ook Jozef en Maria waren, net zoals alle mensen, namelijk zondige mensen. Dus stierf Jezus ook voor hun zonden.
Christus Jezus: Van Afkomst Joods ‘Naar Het Vlees.’
Was Jezus van afkomst dan Joods? Ja, maar dat was Hij ‘naar het vlees’, maar waar de nadruk op moeten worden gelegd, dat Hij naar de Geest van goddelijke oorsprong was [en is]. De christen-zionistische doctrine legt de nadruk eerder op de ‘vleselijke afkomst van Jezus; en dat is volkomen verkeerd.
De Apostel Paulus Over Zijn Verwanten Naar Het Vlees.
Luister in verband hiermee wat de apostel Paulus over zijn verwanten ‘naar het vlees’ schreef:
“Ik spreek de waarheid in Christus, ik lieg niet en mijn geweten betuigt mee door de Heilige Geest, dat het een grote bron van droefheid voor mij is, en een voortdurende smart voor mijn hart. Want ik zou zelf wel wensen vervloekt te zijn, weg van Christus, ten gunste van mijn broeders, mijn verwanten wat het vlees betreft.” [Romeinen 9:1-3]
Paulus maakte hier duidelijk dat hijzelf wenste ‘vervloekt’ te zijn, als hij zijn verwanten naar het vlees er toch maar van kon overtuigen dat Christus de Messias was. Zij waren zijn verwanten, maar in tegenstelling met de apostel, waren zij dit niet naar de Geest. Zij behoorden in tegenstelling met Paulus en andere Christenen dan ook niet tot het ‘uitverkoren volk van God.’ Dan vervolgen we met de verzen in Romeinen 9 die er opvolgen:
“Zij zijn immers Israëlieten, voor hen geldt de aanneming tot kinderen en de heerlijkheid en de verbonden en de wetgeving en de eredienst en de beloften. Tot hen behoren de vaderen, en uit hen is, wat het vlees betreft, de Christus voortgekomen, Die God is, boven alles, te prijzen tot in eeuwigheid. Amen!” [verzen 4-5]
Paulus zegt hier dat Christus Jezus naar het vlees uit hen voortgekomen was. En voor zijn verwanten naar het vlees golden ook ‘de verbonden en de wetgeving en de eredienst en de beloften.’ Het is nu hier, waar de christen-zionistische leer de nadruk op legt: daar die verbonden, de wetgeving, de eredienst en de beloften hen toebehoren, bewijst dit dat die ‘verwanten naar het vlees’ ook nu nog Gods uitverkoren volk zou zijn. Nu is het waar dat al deze dingen hen toebehoorden, maar het probleem is echter dat zij, zolang zij Christus niet als Gods Zoon [de Messias] erkend hadden, deze dingen voor hen geen enkel nut zouden hebben! Zouden ze, net als Paulus eerder gedaan had, Christus als hun Messias geaccepteerd hebben, dan zouden die verbonden, etc. ook voor hen van nut zijn geweest. En het is nu dit wat er door de christen-zionisten over het hoofd gezien wordt.
Niet Allen Zijn Ook Israël.
Dan gaat Paulus door met het volgende:
“Ik zeg dit niet alsof het Woord van God vervallen is, want niet allen die uit Israël voortgekomen zijn, zijn Israël. Ook niet omdat zij Abrahams nageslacht zijn, zijn zij allen kinderen. Maar: Alleen dat van Izak zal uw nageslacht genoemd worden. Dat is: niet de kinderen van het vlees zijn kinderen van God, maar de kinderen van de belofte worden als nageslacht gerekend.” [verzen 6-8]
Alle oude Israëlieten waren afkomstig van Abraham ‘naar het vlees.’ Het waren echter ‘de kinderen van de belofte’ die als het ware nageslacht van Abraham gerekend werden. Wie die ‘kinderen’ nu waren, lezen we in de zendbrief van Paulus aan de Galaten:
“Want u bent allen kinderen van God door het geloof in Christus Jezus. Want u allen die in Christus gedoopt bent, hebt zich met Christus bekleed. Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus. En als u van Christus bent, dan bent u Abrahams nageslacht en overeenkomstig de belofte erfgenamen.” [Galaten 3:26-29]
Het is hier van belang op te merken dat de apostel hier aan een [voornamelijk] ‘heidense’ – niet-Joodse Kerk – schreef. En natuurlijk bleven de leden er ook nog altijd Joods, slaaf of vrije, man en vrouw. Voor God had dit echter geen enkele betekenis; de nadruk die Paulus hierop legt, is dat ze allen kinderen Gods waren en wel door hun geloof in Christus Jezus!
Paulus Aan De Kerk In Efeze: Eén Lichaam & Eén Geest.
Dat de Kerk nu de enige uitverkorene van God is, maakt Paulus in zijn zendbrief aan de Christenen in Efeze duidelijk:
“Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen, en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede: ‘één lichaam en één Geest, zoals u ook geroepen bent tot één hoop van uw roeping, één Heere, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, Die boven allen en door u allen en in u allen is.” [Efeziërs 4:1-6]
Paulus Aan De Christelijke Kolossenzen:
Ook in de brief van Paulus aan de Christenen te Kolosse lezen we dit:
“Lieg niet tegen elkaar, aangezien u de oude mens met zijn daden uitgetrokken hebt, en de nieuwe mens aangetrokken hebt, die vernieuwd wordt tot kennis, overeenkomstig het beeld van Hem Die hem geschapen heeft. Daarbij is niet Griek en Jood van belang, besnedene en onbesnedene, barbaar en Scyth, slaaf en vrije, maar Christus is alles en in allen.” [Kolossenzen 3:9-11]
De Ware ‘Joden’ Zijn De Christenen!
Hierbij komen we bij wat Paulus in zijn brief aan de Romeinse Christenen schreef:
“Want niet hij is Jood die het in het openbaar is, en niet dát is besnijdenis die in het openbaar in het vlees plaatsvindt, maar hij is Jood die het in het verborgene is, en dát is besnijdenis, die van het hart is, naar de geest, niet naar de letter.* Zijn lof is niet uit mensen maar uit God.” [Romeinen 2:28-29]
[*Met ‘de letter’ wordt hier de Wet van Mozes bedoeld].
En dit maakt het pas goed duidelijk: Vanuit het perspectief van God zijn de wáre Joden de Christenen! Noch de natie Israël, noch het Joodse volk hebben hier iets van doen!
Voor Christen-Zionisten Niet Te Verteren.
En het is nu dit wat door de christen-zionisten zo moeilijk te verteren is; de Christenen, zo betogen zij, zijn ook wel door God uitverkoren, maar als we hen horen, met hoeveel gezag en eerbied ze over de staat Israël en het Joodse volk spreken, dan blijkt dat die naar hun mening toch een flinke streep op de Christenen vóór te hebben! En dit is wel voornamelijk schrijnend daar we nu weten, wat voor enorme misdaden Israël er in de afgelopen ruim twee jaar in Gaza aangericht heeft! Hierbij wordt door zionistische Christenen zoals onder meer [maar niet beperkt tot] Oscar Lohuis, Willem Glashouwer, Henk Poot en de racistische club ‘Christenen voor Israël’ tevens over het hoofd gezien, wat naast de islamitische Palestijnen ook de Palestijnse Christenen er onder de wrede Israëlische slachtpartijen te lijden hebben! Voor deze oeverloze kletsers zou het eens goed zijn dat ze eens op zouden houden met het verheerlijken en het vergoddelijken van – vaak zo niet altijd ten nadele van de Kerk – de staat Israël en het Joodse volk.
