We hebben besloten om de kritische beoordeling van het artikel van dhr. Kraaij voort te zetten met een vervolg. We konden immers niet álles wat hij schreef, op één pagina beoordelen daar dit misschien teveel zou zijn. Hier volgt dan deel twee (2).
De Verborgen (Officiële) Geschiedenis Betreffende de Relatie tussen het Christendom & het Joodse Volk.
Dhr. Kraaij schreef dat hij degelijk onderwijs had genoten op drie reformatorische scholen, het middelbaar- en beroepsonderwijs heeft doorlopen en op de zondagsschool heeft gezeten, maar dat de wáre geschiedenis wat de relatie tussen het Christendom en het Joodse volk voor hem toch altijd ergens geheim was gebleven:
“Ten vierde vind ik persoonlijk dat iedere christen moet weten hoe er gehandeld is in de geschiedenis. Zelf ben ik opgegroeid in een reformatorisch milieu, elke zondag ging ik twee keer naar de kerk, naar zondagsschool. Ik heb op drie reformatorische scholen gezeten, basisschool, voortgezet onderwijs en middelbaar beroepsonderwijs. Ik heb dan ook zeer veel (degelijk) onderwijs gekregen. Maar met betrekking tot het Joodse volk heb ik als enige meegekregen dat ze toch wel een beetje slechter waren dan wij, de christenen. Toen ik in mijn 24e levensjaar literatuur over de kerkgeschiedenis kreeg voorgeschoteld die zo duister en bizar is was dit voor mij een grote shock. Hoe is het mogelijk dat ik hier nog nooit van gehoord had terwijl ik enorm veel onderwijs met betrekking tot de Bijbel en kerkgeschiedenis heb gehad? Hoe kan het dat het christendom de grootste vijand is gebleken van het volk van God terwijl de Bijbelse opdracht juist is om hen tot jaloersheid te verwekken? Bij mij heerst er een erg groot verlangen dat het Joodse volk vrij gaat worden, vrij doordat zij gaan zien wie de Messias is en alleen Jezus maakt vrij. Ik heb veel getuigenissen op internet gezien van Joden die Jezus inmiddels hebben aangenomen als Heer en Heiland, in deze getuigenissen viel mij één ding erg op: Een heel groot percentage van deze Joden dacht bijv. dat het Nieuwe Testament een handboek was om het Joodse volk te vervolgen (Christenen hadden immers niet veel anders gedaan en zij hadden het nieuwe testament), dat Jezus een heidense profeet is en andere grote misverstanden. Hoe meer ik over de kerkgeschiedenis ging lezen hoe beter ik hen ging begrijpen. Wie van de christenen weet bijv. de voorbeelden dat Duitse soldaten het liquideren van Joden in strafkampen onderbraken omdat zij de kerkklokken hoorden luiden vervolgens naar de kerk gingen en na de dienst weer verder gingen met liquideren? (vetdruk toegevoegd)
Dhr. Kraaij maakt dus duidelijk degelijk onderwijs te hebben gehad, maar wat de relatie tussen het Christendom en de Joden aangaat, was dit voor hem toch ergens verborgen gebleven. En wat het Christendom de Joden in het verleden had aangedaan, was erger dan hij verwacht had. Maar wat hij in de vorm van literatuur hierover voorgelegd had gekregen, zouden we de zogemaamde Verborgen officiële geschiedenis kunnen noemen. Nu zeggen we ook niet dat dit alles ook onwaar zou zijn. Maar wat wíj echter hebben ontdekt, is dat er veel van achteraf wég van is gelaten die waarschijnlijk zelfs in de Reformatorische literatuur niet voorkomt. Maar … die is toch weer in de Bijbel weer terug te vinden.
Christendom & Jodendom: Elkaars Vijanden vanaf het Begin van het Apostolisch Tijdperk.
Eerst zullen we onze aandacht richten op datgene wat hij over de vijandschap van het Christendom tegen de Joden (en wat we er in vetdruk hebben geciteerd):
“Hoe kan het dat het christendom de grootste vijand is gebleken van het volk van God terwijl de Bijbelse opdracht juist is om hen tot jaloersheid te verwekken?”
Hier maakt dhr. Kraaij duidelijk dat het het Christendom is, wat zich tegenover het Joodse volk wat hij “het volk van God” noemt, zich in het verleden zo vijandig heeft gedragen. Dat “volk van God” echter, zou (althans, dit lijkt er doorheen te schemeren), zich echter nie zo tegenover het Christendom hebben gedragen. En dus hebben we hier al een deel van het officiële verhaal: het Christendom als dader, het Jodendom als onschuldig slachtoffer. Als dhr. Kraaij nu zijn Bijbel nu wat beter had doorgelezen in plaats van hoofdzakelijk op de (officiële) kerkgeschiedenis af te gaan, zou hij hebben ontdekt dat het Jodendom het (bijbelse) Christendom al vanaf het begin van het Apostolisch Tijdperk ronduit zeer vijandig gezind is geweest! Dus is het eigenlijk omgekeerd: het Jodendom als dader en het Christendom als slachtoffer! En hoe komt dat? Omdat de apostelen (waaronder later Paulus), erin waren geslaagd, de Joden tot jaloezie te verwekken. En wat was de reden daartoe? Omdat het Jodendom het Christendom beschouwde als een ketterij en Jezus als een bedrieger; nee, zij, de Joden (en dan hebben we het over die Joden die niet in Jezus geloofden; er waren er ook die namelijk wél in Jezus geloofden), meenden dat de enige ware bijbelse godsdienst nog altijd de wet van Mozes was.
De Brief van Paulus aan de Hebreeën: NIet-Christelijke Joden Vervolgden Joodse Christenen.
De beste wijze waarmee dit kan worden duidelijk gemaakt, is wat Paulus aan zijn Joods-Christelijke medebroeders schreef in zijn zendbrief aan de Hebreeën; nu zijn er hier verschillende meningen over, sommigen menen dat deze brief niet door Paulus was geschreven, anderen menen weer van wel; wij behoren tot de laatste categorie. Uit het lezen van de hele brief (dus niet slechts enkele verzen daaruit zoals we dit in bepaalde kerken gewoon zijn), blijkt dat het hier om Joodse Christenen ging die zwaar vervolgd werden door hun niet-christelijke verwanten. Waarom? Omdat die Joden die zich nog altijd aan de Mozaïsche wet hielden en meenden dat het Christendom zoals gezegd, een ketterij en Jezus een bedrieger was. Om die Joodse Christenen weer in het (Mozaïsche) gareel te krijgen waar zij door hun geloof in Jezus aan waren ontkomen, vervolgden en verdrukten de Mozaïsche Joden hen overal waar zij maar konden. De druk op deze Joodse Christenen werd echter zó hoog, dat er waren die, om van al die ellende af te zijn, maar weer terug gingen naar de wet van Mozes. Paulus die in die tijd elders was, hoorde hier echter van en besloot daarom zijn brief aan het te schrijven. Luister nu eens wat de apostel hen schreef:
“Want as wij willens en wetens zondigen, nadat wij de kennis van de waarheid ontvangen hebben, blijft er geen slachtoffer voor de zonden meer over, maar slechts een verschrikkelijke verwachting van oordeel en verzengend vuur, dat de tegenstanders zal verslinden. Als iemand de wet van Mozes tenietgedaan heeft, moet hij sterven zonder barmhartigheid, op het woord van twee of drie getuigen. Hoeveel te zwaarder straf, denkt u, zal hij waard geacht worden die de Zoon van God vertrapt heeft en het bloed van het verbond, waardoor hij geheiligd was, onrein geacht heeft en de Geest van de genade gesmaad heeft?” (Hebreeën 10:26-29)
Nu, wat was nu die zonde waarvan Paulus schreef dat “er geen slachtoffer voor de zonden meer over” was? En dit “nadat wij de kennis van de waarheid ontvangen hebben” ? Die “kennis van de waarheid” was dat deze Joden Christus Jezus hadden leren kennen. Door zware vervolging van hun niet-christelijke Joodse verwanten, hadden zij (of een deel van hen) besloten om weer naar de wet van Mozes terug te keren als “enige ware godsdienst.” En aldus weer deel zouden nemen aan het Mozaïsche dierenofferstelsel zoals dit lang geleden door Mozes was ingesteld. Dit nu, was weliswaar legitiem onder het Oude Verbond, maar nadat dit door het sterven van Jezus plaats had gemaakt voor het Nieuwe Verbond, had dit offerstelsel als bedekking voor de zonden, voorgoed haar waarde en legitimiteit verloren. Al die verschillende dierenoffers die r onder het oude Mozaïsche verbond verplicht gebracht moesten worden, waren namelijk een heenwijzing naar Christus, het smetteloze en volmaakte Offerlam, wat in tegenstelling met het bloed van dieren wat de zonden slechts bedekte, juist wegnam. Om het eens zo te zeggen: nu de Joodse Christenen samen met Paulus samen “de kennis van de waarheid” (dat is, de kennis over Jezus als het Enige Zoenmiddel en niet langer de offerdieren), hadden ontvangen, hoe konden die Christenen nu weer terugkeren naar het Oude (inmiddels verlopen) Verbond? Door dit te doen, zouden zij juist hun zaligheid in Christus verspelen. Dan maakt de apostel een vergelijk tussen het oude verbond van Mozes en het nieuwe verbond van Christus; als men al onder het oude verbond zo streng gestraft werd vanwege overtreding, wat dachten zijn medebroeders nu dat er zou gebeuren als die het nieuwe verbond van Jezus en Zijn heilige bloed onrein zouden achten en de Geest der genade zouden versmaden? Juist, dan zou hen “slechts een verschrikkelijke verwachting van oordeel en verzengend vuur, dat de tegenstanders zal verteren” te wachten staan, indien zij onder de (inmiddels opgeheven) wet van Mozes zouden blijven. En dit is nu de kern van de hele brief aan de Hebreeën. Om die reden vermaant Paulus hen ook bij het Zoenoffer van Jezus te blijven, ook al werden zij hierom door hun Joodse niet-christelijke verwanten nog zo zwaar vervolgd en verdrukt; hierbij herinnerde hij hen aan het verleden:
“Maar herinner u de dagen van weleer, waarin u, nadat u verlicht was, veel strijd in het lijden hebt verdragen. Nu eens werd u zelf door smaad en verdrukkingen tot een schouwspel gemaakt, dan weer deelde u het lot van hen die zo behandeld werden. Want u hebt ook medelijden gehad met mij, in mijn boeien, en de beroving van uw eigendommen met blijdschap aanvaard, in de wetenschap dat u zelf een beter en blijvend bezit in de hemelen hebt. Werp dan uw vrijmoedigheid niet weg, die een grote beloning met zich meebrengt. Want u hebt volharding nodig, opdat u, na het volbrengen van de wil van God, de vervulling van de belofte zult verkrijgen. Want: Nog een heel korte tijd en Hij Doe komt zal komen en niet uitblijven. Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven, en als iemand zich onttrekt, Mijn ziel heeft in hem geen behagen. Wij zijn geen mensen die zich onttrekken, en daardoor naar het verderf gaan, maar mensen die geloven, tot behoud van de ziel.” (Hebreeën 10:32-39)
Nadat zij verlicht waren ofwel in Jezus waren gaan geloven, zo herinnert Paulus hen eraan, waren zijn Joodse medebroeders zelf door smaad en verdrukking heengegaan; ook maakt hij hen duidelijk dat hij zich herinnert hoeveel medelijden zij met hem hadden “in mijn boeien.” Ondanks deze verdrukkingen moesten zij echter volharden; als rechtvaardigen leefden zij, net als de apostel zelf, uit geloof in Jezus, en God zou geen behagen in hen hebben indien zij zich aan dat geloof zouden onttrekken; dit zou voor hen leiden tot het eeuwige verderf; door zich echter niet hieraan te onttrekken maar juist vol te houden, zou dit voor hen leiden “tot behoud van de ziel.” Hier hebben we dus het verslag van Joden die Joodse Christenen vervolgden. In het boek Handelingen (en we vervallen hiermee maar weer eens in herhalingen), zien we een vergelijkbaar beeld. De vroege Kerk werd vervolgd en verdrukt door voornamelijk Joden; dus was het (Mozaïsche) Jodendom de christelijke Kerk al vanaf het begin vijandig gezind, en die vijandschap begon beslist niet bij de Kerkvaders zoals dit in het schrijven van dhr. Kraaij zo duidelijk naar voren lijkt te komen.
Bevestiging van Uitlating Paulus door Johannes Chrysostomos.
Dan gaan we nu naar het Tijdperk der Kerkvaders en wel naar Johannes Chrysostomos. Die hebben we in onze laatste post samen met enkele anderen behandeld. Naast dat Chrysostomos de synagoge een “demonentempel vol afgoderij” noemde, bleek hij ook niet veel achting voor Joden te hebben; hij vergeleek hen onder meer met “wilde beesten.” Dus zo zachtmoedig tegenover het Joodse volk was deze Kerkvader ook weer niet, vindt dhr.Kraaij. Maar … wat had Paulus nu in zijn tijd over hen te zeggen? En we vinden dit in zijn zendbrief aan de Christenen te Filippi; hij schreef hen onder meer dat zij zich in de Heer moesten verblijden, waarna hij iets te zeggen had over de Joden en de lichamelijke besnijdenis:
“Verder, mijn broeders, verblijd u in de Heere. Dezelfde dingen aan u te schrijven is mij niet onaangenaam en het geeft u zekerheid. Let op de honden, let op de slechte arbeiders, let op de versnijdenis.” (Filippenzen 2:3:1-2)
Wel, Mr. Kraaij, noemde Chrysostomos de Joden van zijn tijd “wilde beesten”, Paulus noemde het in zijn tijd “honden.” Als u het dan zo vreselijk vindt wat Chrysostomos over de Joden in zijn tijd gezegd had, wat vindt u dan van deze uitspraak van Paulus? Het ging hier over Joden die trachtten de verschillende kerken te infiltreren met hun valse leerstellingen over delen van de wet van Mozes die onder het Oude Verbond nog wel legitiem waren, maar onder het Nieuwe Verbond hun legitimiteit en waarde verloren hadden. Een van die onderdelen van de wet van Mozes was de verplichte lichamelijke besnijdenis.
Christenen van de Gemeente te Galatië Misleid door Valse Joodse leraren.
Een van de zendbrieven die Paulus aan zijn christelijke medebroeders schreef, namelijk aan de Gemeente te Galatië, gaat helemaal over de wet van Mozes (voornamelijk de besnijdenis.). Zijn broeders hadden zich tijdens de afwezigheid van de apostel door valse Joodse leraren laten verleiden, zich door hen weer onder de Joodse wet te plaatsen:
“O dwaze Galaten, wie heeft u betoverd om de waarheid niet te gehoorzamen; u voor wie Christus eerder voor ogen is geschilderd alsof Hij onder u gekruisigd was? Dit alleen wil ik van u vernemen: hebt u de Geest ontvangen uit de werken van de wet, of uit de prediking van het geloof? Bent u zo dwaas? U die met de Geest begonnen bent, gaat u nu eindigen met het vlees? Hebt u tevergeefs zoveel geleden? Als het toch eens tevergeefs was! Hij dan Die u de Geest verleent, doet Hij dat uit de werken van de wet, of uit de prediking van het geloof? Zoals Abraham God geloofde en het hem tot gerechtigheid werd gerekend. Begrijp dan toch dat zij die uit het geloof zijn, Abrahams kinderen zijn. En de Schrift, die voorzag dat God uit het geloof de heidenen zou rechtvaardigen, verkondigde eertijds aan Abraham het Evangelie: In u zullen al de volken gezegend worden. Daarom worden zij die uit het geloof zijn, gezegend samen met de gelovige Abraham. Want allen die uit de werken van de wet zijn, zijn onder de vloek. Er staat immers geschreven: Vervloekt is eenieder die niet blijft bij alles wat geschreven staat in het boek van de wet, om dat te doen. En dat niemand gerechtvaardigd wordt voor God, is duidelijk, want de rechtvaardige zal uit het geloof leven.” (Galaten 3:1-11)
Paulus noemde die valse Joodse leraars niet alleen “honden” in zijn brief aan de Filippenzen, maar hier, in zijn brief aan de Galaten, zegt hij ook dat “allen die uit de werken van de wet, zijn, zijn onder de vloek.” Waarom? Omdat de Galaten door zich door die Joodse leraren onder de Joodse wet te laten stellen, zo hun zaligheid in Christus zouden verspelen en (indien zij hierbij zouden blijven), verloren zouden gaan. Hetzelfde lezen we weer in de brief aan de Hebreeën zoals hierboven weergegeven. Om het eens kort te zeggen: Door de wet van Mozes te gaan onderhouden door misleidende Joodse leraren, zouden zij onder de vloek terechtkomen. Dus waren het die leraren die de wáre kinderen van Abraham, op dezen wijze vervloekten. Zouden de Galaten bij de wet van Mozes blijven, dan zouden zij op deze wijze Christus als énige Zaligmaker en Redder verwerpen, dan zou hen net al de Joodse Christenen, “slechts een verschrikkelijke verwachting van oordeel en verzengend vuur te wachten staan, wat de tegenstanders zal verteren.” Zo zien we dan dat de Joodse Christenen door valse Joodse leraren onder de Joodse wet gedwongen werden door middel van zware vervolging en verdrukking, en de Christenen te Filippi hiertoe door hen werden misleid. Kortom zowel Joodse als niet-Joodse Christenen werden in hun geloof in Christus bedreigd door vals Joodse leraren!
Dirk van Genderen: “Wie Joden Minacht, Vervloekt Hen Al.”
Zoals gezegd, waren het de valse Joodse leraren die door de Christenen er in Galatië onder de Joodse wet te brengen (waarmee die dan Christus als enige Zaligmaker en Redder zouden verloochenen), hen op deze wijze “vervloekten.” En met dit in gedachten gaan we naar de site van Dirk van Genderen, een van de christenzionisten. Op vrijdag 3 maart 2017 publiceerde hij er een artikel, getiteld, “Wie Joden minacht, vervloekt hen al.” dirkvangenderen.nl/2017/03/03/wie-joden-mnacht-vervloekt-hen-al/ Hij schreef daar onder meer het volgende:
“Wie zijn de nakomelingen van Abraham? Dat is letterlijk het Joodse volk. Hij was de aartsvader, de stamvader. Maar Abraham is tegelijk ook de vader van alle gelovigen. Er is dus al sprake van het vervloeken van de (lichamelijke) nakomelingen van Abraham wanneer het Joodse volk met minachting wordt behandeld. Ik meen dat je hieraan mag toevoegen dat wanneer de geestelijke nakomelingen van Abraham slecht worden behandeld, er ook sprake is van vervloeken. Het is volstrekt duidelijk dat antisemitisme valt onder het vervloeken van de nakomelingen van Abraham. Zoals we al zagen, is antisemitisme niet alleen haat en geweld tegen het Joodse volk, maar het is ook het minachten van de Joden, het belachelijk maken van hen. God spreekt een vloek uit over hen die de nakomelingen van Abraham, Izaäk en Jakob met minachting behandelen,of we dat zelf doen, als kerk, als land, vanuit de politiek of als terreurorganisatie.” (vetdruk toegevoegd).
Wat lezen we hier nu? Allereerst gaat Van Genderen uit van Genesis 12:1-3 waar we lezen dat Abraham (aanvankelijk nog Abram), de belofte van God kreeg dat wie hém zouden zegenen, zelf gezegend zouden worden en wie hem zouden vervloeken zélf vervloekt zouden worden. Uit deze verzen alleen al, blijkt dit een belofte aan de aartsvader zélf te zijn geweest. Van Genderen schrijft dan dat Abraham tevens de vader “van alle gelovigen” is; dus niet alleen het Joodse volk maar ook de Christenen (de Kerk). De waarheid is dat Abraham slechts de (geestelijke) vader van de Christenen is. Er is ook sprake van vervloeken als niet alleen het Joodse volk maar ook “de geestelijke nakomelingen van Abraham slecht worden behandeld.” En of we dit nu zelf doen, “als kerk”, “of als terreurorganisatie”, God zal over hen hier een vloek over uitspreken. Nu hoeft het zo niet te zijn, maar het lijkt erop dat Van Genderen de christelijke Kerk op een hoop schijnt te gooien met een (ongeacht welke dat ook is), een “terreurorganisatie.” Maar die belofte was alleen van toepassing op de aartsvader zelf; het Joodse volk was hier zelfs niet in beeld. En alleen uit de citaten die we hier van hem hebben aangehaald, blijkt dat het Joodse volk toch iets belangrijker schijnt te zijn dan die “geestelijke nakomelingen” van Abraham. Maar beste Dirk van Genderen toch, wat denk je dan over die valse Joodse leraren die in de tijd van Paulus de toen nog prille kerk vervloekten, door de leden ervan weer onder de Joodse wet te krijgen (zoals hierboven uitgelegd)? En God spreekt een vloek over ons uit als we de Joden “als kerk” minachten en/of belachelijk maken? Lees jij je Bijbel maar eens wat eens beter in plaats van aan de drie beginverzen van Genesis 12 een hele Joodse mythe op te hangen. Die zegen die Abraham kreeg, is nooit automatisch van “vader op zoon” overgegaan zoals jij veronderstelt. En dan die Kerkvaders die door velen (waarschijnlijk dus ook door Van Genderen zelf), als een stel “christelijke anti-Semieten” worden beschouwd vanwege hun negatieve uitlatingen over Joden? Werden (en worden) zij nu ook niet vandaag de dag op deze wijze vervloekt? Ja, maar die waren zo negatief tegenover de Joden. Wel, als je verder zult (of wilt) lezen, zul je een coherent geheel van zowel het apostolisch- als het na-apostolisch tijdperk vinden.
Over Joden die Jezus Vervloekten.
Over het “vervloeken” gesproken, in het Evangelie naar Johannes vinden we ook een voorbeeld van mensen die Jezus tijdens Zijn bediening vervloekten; tegen hen had Hij het volgende te zeggen:
“Ik weet dat u Abrahams nageslacht bent, maar u probeert Mij te doden omdat Mijn woord in u geen plaats krijgt. Ik spreek over wat Ik bij Mijn Vader gezien heb; u doet dus ook wat u bij uw vader gezien hebt. Zij antwoordden en zeiden tegen Hem: Abraham is onze vader. Jezus zei tegen hen: Als u Abrahams kinderen was, zou u de werken van Abraham doen. Maar nu probeert u Mij te doden, een Mens Die de waarheid tot u gesproken heeft, die Ik van God gehoord heb. Dat deed Abraham niet. U doet de werken van uw vader. Zij zeiden dan tot Hem: Wij zijn niet geboren uit hoererij; wij hebben één Vader, namelijk God. Jezus dan zei tegen hen: Als God uw Vader was, zou u Mij liefhebben; want Ik ben van God uitgegaan en gekomen. Want Ik ben ook niet uit Mijzelf gekomen, maar Hij heeft Mij gezonden. Waarom begrijpt u niet wat Ik zeg? Omdat u Mijn woord niet kunt horen. U bent uit uw vader de duivel, en wilt de begeerten van uw vader doen; die was een mensenmoordenaar van het begin af, en staat niet in de waarheid, want er is in hem geen waarheid. Wanneer hij de leugen spreekt, spreekt hij wat vanuit hemzelf is, want hij is een leugenaar en de vader van de leugen. Maar Mij, omdat Ik de waarheid spreek, Mij gelooft u niet. Wie van u overtuigt Mij van zonde? En als Ik de waarheid spreek, waarom gelooft u Mij niet? Wie uit God is, hoort de woorden van God; daarom hoort u niet, omdat u niet uit God bent. De Joden dan antwoordden en zeiden: Zeggen wij niet terecht dat U een Samaritaan bent en door een demon bezeten bent? Jezus antwoordde: Ik ben niet door een demon bezeten, maar Ik eer Mijn Vader, en u onteer Mij. Maar Ik zoek Mijn eer niet; Eén is er die haar zoekt en die oordeelt. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand Mijn woord in ach genomen heeft, zal hij beslist de dood niet proeven in eeuwigheid. De Joden dan zeiden tegen Hem: Nu weten wij zeker dat U door een demon bezeten bent. Abraham is gestorven en de profeten, en U zegt: Als iemand Mijn woord in acht genomen heeft, zal hij beslist se dood niet proeven in eeuwigheid? U bent toch niet meer dan onze vader Abraham, die ook gestorven is? Ook de profeten zijn gestorven. Voor wie geeft U Uzelf uit? Jezus antwoordde: Als Ik Mijzelf eer, betekent Mijn eer niets; Mijn Vader is het Die Mij eert, van Wie u zegt dat Hij uw God is. En u kent Hem niet, maar Ik ken Hem; en als Ik zeg dat Ik Hem niet ken, ben Ik, net als u, een leugenaar. Maar Ik ken Hem en neem Zijn woord in acht. Abraham, uw vader, verheugde zich er sterk op dat hij Mijn dag zou zien, en hij heeft die gezien en heeft zich verblijd. De Joden dan zeiden tegen Hem: U bent nog geen vijftig jaar en hebt U Abraham gezien? Jezus zei tegen hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Vóór Abraham geboren was, ben Ik. Zij namen dan stenen op om ze op Hem te werpen. Maar Jezus verborg Zich en ging de tempel uit; Hij ging midden tussen hen door en zo ging Hij weg.” (Johannes 8:37-59)
Aan het begin van deze verzen erkent Jezus dat de Joden daadwerkelijk de (fysieke) nakomelingen van Abraham waren. Wat de christenzionisten aangaat, leggen zij er tegenover de huidige Joden de nadruk op. Ook zien we dat het hier niet alleen om de Joden ging, Die Hem wilden doden; er waren er die echter ook al die in Hem als de Messias geloofden (zie verzen 30-32) en die Hem -uiteraard- juist niet wilden doden. Zo hebben we dan de geestelijke (spirituele) Joden van Abraham die geloofden dat Jezus de Messias was, en zij die slechts de fysieke nakomelingen van Abraham waren, die naar een gelegenheid zochten, Hem op een bepaald moment om te kunnen brengen. En het waren nu deze laatsten die Hem vervloekten door Hem te beschouwen als Iemand Die door een demon bezeten was, en Hem “een Samaritaan” noemden. Het was juist deze laatste bevolkingsgroep waarmee de Joden in Jezus’ tijd niets te maken wilden hebben. op de vraag van de Samaritaanse vrouw hoe Jezus erbij kwam, haar als een Jood om water te vragen terwijl zijzelf een Samaritaanse was, lezen we: “Want Joden hebben geen omgang met Samaritanen.” De Joden van die tijd keken dus met minachting neer op deze groep. (Johannes 4:9) Al spoedig zou de vrouw merken dat Jezus echter volkomen ánders was dan de overige Joden die op haar en haar verwanten neerkeken. Het fysieke Joods-zijn an zich (waar de christenzionisten zoals gezegd, hier zo de nadruk op leggen (om zo te bewijzen dat het Joodse (fysieke) volk nog altijd het uitverkoren volk van God zou zijn), heeft hier echter geen enkele betekenis. Verder hebben we boven al besproken dat niet-christelijke Joden de Joodse Christenen vervolgden; later zouden die ook de niet-Joodse Christenen gaan vervolgen; een typisch voorbeeld van het laatste zijn de Palestijnse Christenen die het er in Israël al zo lang zo moeilijk hebben vanwege de wrede, medogenloze Israëlische bezetting. Hieronder, een eind verderop, zullen we hier dieper op ingaan. Op deze wijze worden er namelijk de wáre uitverkorenen van Abraham al voor lange tijd door zijn fysieke nakomelingen (waarbij we het feit dat dit eigenlijk Khazariërs zijn, voor het gemak maar even buiten beschouwing laten), vervloekt.
Paulus’ Waarschuwing aan de Gemeente te Kolosse.
Ook aan de gemeente te Kolosse (de Kolossenzen), had Paulus een waarschuwing tegen valse Joodse leraren; in Kolossenzen 2:3 schreef hij over Christus “in Wie al de schatten van de wijsheid en de kennis verborgen zijn.” En dan gaat hij verder met:
“En dit zeg ik, opdat niemand u misleidt met mooiklinkende redeneringen.”
En even verderop schreef hij:
“Pas op dat niemand u als buit meesleept door de filosofie en inhoudsloze verleiding, volgens de overlevering van de mensen, volgens de grondbeginselen van de wereld, maar niet volgens Christus. Want in Hem woont heel de volheid van God lichamelijk.” (verzen 8-9)
Wat waren nu die “filosofie” en inhoudsloze misleiding”? Paulus schreef hier het volgende over:
“Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken, of op het punt van een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten. Deze zaken zijn een schaduw van de toekomstige dingen, maar het lichaam is van Christus. Laat u niet de prijs ontzeggen door iemand die behagen schept in nederigheid en engelenverering, intreedt in wat hij niet gezien heeft, zonder reden gewichtig door zijn vleselijk denken, en zich niet houdt aan het hoofd, waaruit het lichaam van dat van banden en pezen voorzien is, en daardoor samengevoegd, opgroeit door de groei die van God komt. Als u dan met Christus de grondbeginselen van de wereld bent afgestorven, waarom laat i zich dan, alsof u nog in de wereld leeft, bepalingen opleggen als: Pak niet, proef niet en raak niet aan? Dit zijn allemaal dingen die door het gebruik vergaan; ze zijn ingevoerd door de geboden en leringen van de mensen. Dzeze dingen hebben wel een schijnreden van wijsheid, door eigenwillige godsdienst en nederigheid, en verachting van het lichaam, maar ze zijn zonder enige waarde en dienen tot verzadiging van het vlees.” (Kolossenzen 2:16-23)
Dit waren zaken die de Joodse wet aangingen. Nadat die hun legitimiteit onder het Nieuwe Verbond verloren hadden, hadden die geen goddelijke status meer en werden het van toen af “geboden en leringen van de mensen.” Paulus (die, zoals gezegd, de valse Joodse leraren van zijn tijd “honden” noemde), waarschuwde de kerken van zijn tijd tegen deze leraren, en … de Kerkvaders hebben deze traditie gewoon voortgezet.
De Geschiedenis van de Kerkvaders en Hun Relatie tot het Joodse Volk: een Ontkoppelde Geschiedenis.
Wanneer we datgene lezen over Paulus en zijn waarschuwingen tegen valse Joodse leraren nu verbinden met de geschiedenis met die van de Kerkvaders, krijgen we een coherent geheel (of wel een samenhangend geheel). Wie daarvoor nu verantwoordelijk is (of zijn) geweest, is niet duidelijk. Maar ergens in het verleden moet de geschiedenis van de Kerkvaders zijn ontkoppeld of losgemaakt van de waarschuwingen die Paulus destijds aan de kerken gaf inzake die valse Joodse leringen. Die geschiedenis blijkt dus een ontkoppelde geschiedenis te zijn. En aangezien het om die reden is dat er op die wijze geen verband gelegd wordt tussen het bijbelse verslag en dat van de Kerkvaders, is het voor zovele onwetende Christenen mogelijk geworden, de laatsten in een zo zwart mogelijk (en onbijbels) daglicht te plaatsen! Zouden zij de kerkgeschiedenis naast die van het Nieuwe Testament (voornamelijk de zendbrieven van Paulus ) hebben gelegd en goed hebben bestudeerd, dan zouden die Christenen ook het verband tussen die beide hebben gezien. Die Kerkvaders in het na-apostolisch Tijdperk, deden slechts datgene wat de apostel de verschillende kerken in het Apostolisch Tijdperk vertelde te doen: Wees op je hoede voor valse Joodse leraren die met hun valse leerstellingen de Kerk trachten te ondermijnen!
Snelle Daling Aantal Christenen in Israël.
Wel, beste liefhebbers van Israël (christenzionisten (en zij die zich misschien niet als zodanig beschouwen doch niettemin een grote voorliefde voor Israël en het Joodse volk hebben), wat denken jullie nu van het bovenstaande? Goed uitgelegd, niet? Nu, als die Kerkvaders zulke “christelijke anti-Semieten” zouden zijn geweest, dan dan volgt hieruit dat ook Paulus een “christelijke anti-Semiet” (en dat ondanks zijn Joodse afkomst!), geweest moet zijn. Maar nu we hier een coherent stuk geschiedenis omtrent zowel de bijbelse als de daarop volgende kerkelijke geschiedenis hebben beschreven, blijkt hieruit dat noch Paulus noch de Kerkvaders “christelijke anti-Semieten” zijn geweest! Laten we nu de geschiedenis laten voor wat die is, en een grote sprong voorwaarts maken naar het heden, en wel naar wat er tegenwoordig in de staat Israël aan de gang is. Over het droevige lot van de Palestijnen onder de wrede Israëlische bezetting is nu al veel bekend.Maar wat nu ook bekend wordt, is dat er het aantal Christenen er snel aan het teruglopen is. Nu zijn de christenzionisten die wanneer die dit lezen, er als de kippen bij om deze terugloop toe te schrijven aan de Palestijnse Autoriteit (PA) of aan Hamas. Want onder Israëlisch bestuur hadden (en hebben) die het er veel beter. Nu zal er over zowel de PA als Hamas iets over te zeggen kunnen zijn. Maar de hoofdoorzaak van het snel teruglopende aantal Christenen daar is Israël zéf! Nu hebben we hieromtrent een site gevonden, waar over deze Palestijnse Christenen geschreven is. Maar daarnaast is er meer informatie te vinden.
Last Requiem For Palestine’s Christians.
Op die site die we hebben gevonden, is ook een artikel te lezen onder de titel, “Last requiem for Palestine’s Christians” (Laatste dodenmis voor de Christenen van Palestina). europeansworldwide.com/2019/11/20/last-requiem-for-palestines-christians/ En hiermee komen we dan bij de door Israël zo zwaar vervolgde en verdrukte Palestijnse Christenen. We lezen daar onder meer het volgende:
“Terwijl de media haar lezers met overdreven claims van anti-Semitisme als met een bommentapijt bedekken, staat de Christenen in Palestina de ondergang te wachten. De anti-christelijke Joodse misdadiger is er bezig er de laatste schroeven aan te draaien. Spoedig zal christelijk Palestina, zelfs in de geschiedenisboeken, niet meer bestaan. En de reden hiervoor is Israël. Tijdens een conferentie in Johannesburg op 15 oktober, lieten christelijke leiders uit Palestina en Zuid-Afrika het alarm klinken. Hun bijeenkomst was “The Holy Land: A Palestinian Christian Perspective” genaamd. Een belangrijk onderwerp waarop tijdens deze vergaderingen de nadruk werd gelegd, is het snel dalende aantal Palestijnse Christenen in Palestina. Er zijn variërende schattingen over hoeveel Palestijnse Christenen er vandaag nog in Palestina leven vergeleken met de periode vóór 1948 toen de staat Israël boven op de verwoeste Palestijnse stadscentra en dorpen gesticht werd. Er heerst zowat de overeenstemming dat het aantal christelijke inwoners in Palestina de afgelopen 70 jaar tienvoudig is afgenomen.”
“Na een volkstelling door het Palestijnse Bureau voor de Statistieken in 2017, werd geconcludeerd dat er vandaag, met verwijzing naar de Bezette Westoever, Oost-Jeruzalem en de belegerde Gazastrook, 47000 Palestijnse Christenen in Palestina leven. 98 percent van de Christenen in Palestina leven op de West-Oever, voornamelijk geconcentreerd in Ramallah, Betlehem en Jeruzalem terwijl het resterende deel, een kleine christelijke gemeenschap van slechts 1.100 mensen, in de belegerde Gazastrook leeft. De demografische crisis die de christelijke gemeenschap er tientallen jaren getroffen had, kan nu als een genocide worden beschreven.”
De term, “genocide” verwijst dus niet slechts naar de vernietiging van een bepaalde bevolkingsgroep, maar tevens naar de verdrijving van een dergelijke groep. En wat lezen we al niet over het droevige lot van deze Palestijnen (ook de islamitische Palestijnen), in de vele christenzionistische publicaties; daarin worden de vreselijke omstandigheden van deze mensen ook wel erkend, maar worden die uitsluitend toegeschreven aan bijvoorbeeld Hamas, Fatah de Palestijnse Autoriteit. Israël echter, de wáre dader, wordt hierbij gewoon buiten beschouwing gelaten! Maar het zijn juist verschillende leden van bepaalde Israëlische regeringen geweest, die men met gemak Joodse duivels of Joodse monsters zou kunnen noemen. Op de site zien we namelijk ook enkele foto’s van hen; zo had de plaatsvervangende minister van Religieuze Zaken in Israël, Eli Ben Dayan, eens het volgende over de Palestijnen gezegd:
“Palestijnen zijn geen menselijke wezens. Zij verdienen het niet, te leven en zij zijn niets anders dan dieren.”
Toen Chrysostomos de Joden van zijn tijd “wilde beesten” noemde, werd (en wordt dit nog steeds) als “kerkelijk” of “christelijk anti-Semitisme” beschouwd. Nadat veel later Ben Dayan de Palestijnen “niets anders dan dieren” genoemd had, zullen de christenzionisten hier waarschijnlijk geen probleem mee hebben gehad. Verder naar beneden op de site zien we een foto van de Israëlische minister van Justitie, Ayelet Shaked, die in 2014 verkondigde dat de BDS-beweging Israël van het oppervlak der aarde wilde vegen. Verder maakte zij duidelijk dat ook de Palestijnse moeders maar moesten worden gedood; en daarnaast bedoelde zij er tevens de Palestijnen als volk mee:
“Zij zijn allemaal vijandelijke strijders en hun bloed zal aan onze handen zijn. Dit is eveneens van toepassing op de moeders van de doden, die hen met bloemen en zoenen naar de hel zenden.” telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/israel/11599932/New-israeli-justice-minister-notorious-for-anti-Palestinian-rhetoric-given-boduguard-after-Nazi-death-threats.html
Haar zeer negatieve uitlatingen zijn echter niet zonder resultaat gebleken; wat later ontving Shaked doodsbedreigingen en had zij een bodyguard in de arm genomen. Verder was er een afbeelding van haar online gezet waarin zij gekleed was in een Nazi-uniform met de bekende swastika om haar arm (zoals ook op de site van de Britse krant te zien is).
Chuck Baldwin: “The Bright and Dark Sides Of Christmas.”
We leven nu anno 6 december 2019 en over achttien dagen is het weer zover; dan vieren we zoals we dit al natuurlijk jaren achtereen doen, het Kerstfeest. Traditiegetrouw wordt dan weer herdacht dat, Christus Jezus nu, iets meer dan tweeduizend jaar geleden te Betlehem geboren werd. Nu had Chuck Baldwin (voorganger van de kerk, de Liberty Fellowship, er op 4 december j.l. hier een prediking over gehouden. De titel van zijn prediking was, “The Bright and Dark Sides Of Christmas.” (De Stralende en Donkere Kant van Kerstmis) youtube.com/watch?v=0Wwh7Hp6tDQ Vanaf het begin van de uitzending tot 43:12 geeft Baldwin een gedetailleerd verslag over koning Herodes, de familie van Herodes, de Drie Wijzen uit het Oosten en andere daarmee gerelateerde zaken. Daarna toont hij het zwakke Christendom in Amerika aan en vergelijkt dit met de Palestijnse Christenen in Betlehem (waar zoals gezegd, iets meer dan tweeduizend jaar geleden Christus Jezus geboren werd, en:
” … deze Christenen in Palestina lijden iedere dag letterlijk om de Naam van Jezus Christus. (Dan pauzeert hij even en vervolgt dan met), “De laatste maal dat ik in Israël was, predikte ik in een Baptistenkerk in Betlehem en een Baptistenkerk in Jeruzalem. Ik ontdekte dat 99 percent van de Christenen in ieder van deze kerken, de Palestijnen, ik vond hen de aardigste, de vriendelijkste, de warmste mensen die ik in heel mijn leven ooit ontmoet had. Zij begrijpen niet, waarom de Christenen van Amerika hen vergeten, hen in de steek gelaten hebben en deelnemen aan de vervolging tegen hen; zij begrijpen het niet. En heel eerlijk: ook ik begrijp het niet.” (Dan zegt hij daarna het volgende): “De onverschilligheid, de verharde geest die Amerikaanse Christenen ten opzichte van de Palestijnse Christenen hebben, verbijstert het verstand, verbijstert het verbeeldingsvermogen. Deze mensen leven in nazi-achtige omstandigheden. De Israëlische regering behnadelt hen op de meest onmenselijke manieren die je mogelijkerwijze maar kunt bedenken. De christelijke bevolking van Palestina (laat me een voorbeeld geven), toen de staat Israël in 1948 gesticht werd, was de christelijke bevolking in Betlehem (en Nazareth trouwens, in Galilea dus), 80 percent, tachtig percent! Tachtig percent van de mensen van Betlehem, Nazareth en de omliggende gebieden in Palestina, waren Christenen in 1948! Weet u hoe groot de christelijke bevolking in deze gebieden van Palestina vandaag is? Twaalf percent! In 1948 toen de zionistische staat Israël geboren werd, was twintig percent van Israël zelf (wat nu Israël zelf is), Christen. Weet u hoe groot de christelijke bevolking daar vandaag is? Twee percent! En toch, de Christenen van Amerika steunen, kiezen voor, maken er geld aan over…” (waarmee Baldwin Israël bedoelt). De machtselite van Amerika is de hoofdreden, waarom deze Christenen in Palestina zo vervolgd, gedood en ontvolkt worden. De geboorteplaats van Christus… We zingen “O, kleine stad Betlehem.” (Dan heeft Baldwin het over de kerstliederen die eider jaar over Betlehem gezongen worden en dat elke Christen wel een warme plaats voor deze stad in zijn hart heeft. Door de (Amerikaanse) Christenen zal tussen nu en Kerstdag de naam Betlehem geregeld worden genoemd, zo vertelt hij verder). En, “Toen ik daar was, reisde ik uitgebreid door de regio (en net zoals in Israël ook in andere landen). Als ik nu terugkijk (kijk, ik begreep niet wat ik nu begrijp, en ik vindt dit heel moeilijk want over vele dingen waar ik in die tijd op zag, had ik een verwrongen visie). Maar in die tijd … Ik kan me, terugkijkend, tijdens mijn bezoek aan Betlehem nog altijd herinneren, en ik kan eerlijk, eerlijk zeggen … Ik denk dat mijn tijd, besteed in Betlehem, de meest aangename tijd van heel de trip door het Midden-Oosten was! De mensen daar, waren zó warm zó vriendelijk…” “En ik voelde een (en ik kan me dit nog goed herinneren, dit was slechts een paar jaar geleden), ik kan me nog altijd de warme gevoelens herinneren die ik ervoer toen ik in Betlehem was. Er was iets mee; het was er ontspannend, het was er warm … liefdevol. En ik heb dit tijdens de trip in al die plaatsen die ik bezocht heb, nergens anders ervaren. Die gezindheid die ik er voelde in Betlehem; het is een zeer speciale plaats – en terecht. Maar vandaag zijn de mensen die er in Betlehem leven, in alle opzichten slaven van de Israëlische regering! Het is hen tijdens de Kersttijd zelfs niet toegestaan te reizen in verschillende delen van het land om er de speciale plaatsen rond de geboorte van Christus te bezoeken. Zij zijn niet in staat dit te doen. Hier” (in Amerika) gaan de Christenen gedurende het Kerstseizoen massaal naar het “Heilige Land” ( de pelgrims komen met miljoenen vanuit de hele wereld, voornamelijk uit Amerika) en zij kunnen vrij rondreizen! Toen ik daar was, heeft niemand onze reis gehinderd. We gingen door heel Israël en door andere vreemde landen. En er was niet de minste belemmering. Als je een Palestijnse Christen bent (of hoe dan ook, een Palestijn), kun je dit niet doen. Je kunt dan zelfs niet enkele mijlen reizen zonder door talloze controleposten te gaan en al die problemen. Zij kunnen hun familieleden die er een paar mijl verderop leven niet bezoeken. Op de West-Oever zijn zij gelimiteerd tot een paar uur per dag om er over elektriciteit en water te beschikken. De Israëlische regering limiteert er de elektriciteit tot slechts een paar uur per dag. De rest van de tijd hebben zij geen elektriciteit of stromend water! Elk detail van hun leven wordt volkomen gecontroleerd door de Israëlische apartheidsregering. En wie zijn de grootste sponsors en promoters van die regering? De Christenen, de evangelische Christenen van Amerika! Zij hebben de geest en de betekenis van Betlehem volkomen verloren. Betlehem werd bevrijd door de geboorte van Jezus Christus. Na de tirannie van de Caesaers en de Herodessen bloeide het Christendom er in Palestina”… “En ondanks wat u hoort van de anti-Islam-propagandisten (voor het grootste deel; ik spreek over na de heerschappij van de Herodessen en de Caesars), voor honderden jaren daarna, leefden Christenen en Moslims (voor het grootste deel, dus duidelijk niet allemaal), vreedzaam naast elkaar. Voor honderden jaren! Kijk nu naar Betlehem vandaag. Kijk naar Nazareth vandaag. Kijk naar het Palestina van vandaag: Afschuwelijke vervolging door de zionistische apartheidsstaat, Israël. En de grootste supporters va die regering zijn evangelische Christenen. Als we geestelijke leiders hebben die zo zijn, kan God dit land niet zegenen! Hoe goed de economie” (hier in Amerika) ook is.” (Daarna maakt Baldwin duidelijk dat het met de economie helemaal niet zo goed hoeft te gaan als beweerd wordt, want waarom moet de FED er steeds weer miljarden dollars in de economie en de effectenbeurzen steken?).
Joodse Terroristische Kolonisten vs. het Palestijns-Christelijke Dorp Taybe.
Een ander voorbeeld van Joods-zionistisch terrorisme is nu in het Palestijns-christelijke dorp, Taybe, aan de gang; dit dorp is gelegen in Ramallah, op de Bezette West-Oever. Hier gaat het over Joodse kolonisten, die graag zouden zien dat de Palestijnse Christenen voorgoed uit dit dorp zouden verdwijnen, opdat zij dan dit “door God aan hen gegeven land” (zoals zij dit althans zien), weer in bezit kunnen nemen. Om Hem nu hierbij een flinke hand te helpen, maken die Joodse terroristen nu gebruik van medogenloze terreur. Het nieuws hierover ontvingen we in de vroege morgen van 7 december 2019 (vandaag dus), van de christelijke organisatie, “We Hold THese Truths” (WHTT), die het weer heeft van de site, middleeasteye.net En dit artikel had onder meer het volgende; in de vroege morgenuren van afgelopen vrijdag werd het gezin Basir (een Palestijns-christelijk gezin), ruw wakker gemaakt vanwege het luide roepen van de buren; Joodse terroristen hadden er namelijk een aanslag op hun huis gepleegd; die hadden er de auto van het gezin in brand gestoken en muren beklad met vijandige leuzen zoals de leus, “Gesloten Militaire Zone” (in het Hebreeuws). Terwijl het nieuws hierover zich in de omgeving verspreidde en de inwoners er op afgekomen waren, vreesden die dat morgen hun huizen zelf weleens het doelwit van deze kolonisten zouden kunnen worden. De auto had Basir (vader van drie kinderen tussen de vijftien maanden en zeven jaar), meer dan $42.000 gekost; tijdens het stichten van de brand moet echter het autoalarm zijn afgegaan waardoor de kolonisten op de vlucht zijn geslagen:
“Vandaag hebben zij mijn auto in brand gestoken. Mijn vrees is dat zij morgen mijn huis met de kinderen erin, in brand zouden kunnen steken.”
Aldus Basir. Het dorp, Taybe, is omringd door vier nederzettingen, Rimonim, Ofra, Kawkab al-Saba en Amona (deze laatste is inmiddels geëvacueerd, maar er is nog een buitenpost waar Israëlische militairen verblijven die het de Palestijnen verhinderen, toegang tot het land (hun land) te krijgen). Een Palestijnse priester, Johnny Abu Kalil, deelde het volgende mee:
“We zijn ingesloten door nederzettingen. Vandaag was het een aanval door hier een voertuig in brand te steken, maar we vrezen dat de aanvallen zullen escaleren waarbij bomen, huizen en kerken in het dorp in brand gestoken zullen worden.”
Naakt voor Nonnen.
Abu Kalil deelde eveneens mee dat toen een groep Franse nonnen een tour door het gebergte van Taybe maakte in april, zij verbaal getreiterd en dwarsgezeten werden door Joodse kolonisten; een van hen ontkleedde zich hierbij en bleef zo een tijd voor de nonnen die hierdoor in paniek raakten, staan. Het gevolg was dat deze zusters daarna besloten om naar Frankrijk (waar zij ook vandaan kwamen), terug te keren; die bedachten zich later nadat de inwoners van het dorp contact hadden opgenomen met het Franse consulaat, en er dus weer terugkeerden.
Escalatie Aanvallen door Joodse Terroristen na Legalisatie Nederzettingen door Amerikaans Minister van Staat, Mike Pompeo.
Dat de aanvallen door Joodse terroristen op het dorp Taybe (en mogelijk ook andere Palestijnse dorpen) inmiddels zijn geëscaleerd of bezig zijn dit te doen, is kennelijk beslist geen toeval; eerder had de Amerikaanse minister van Staat, Mik Pompeo, verklaard dat Washington de nederzettingen niet langer zagen als in strijd zijnde met de Internationale wetgeving! Op deze wijze werden die illegale nederzettingen op deze wijze (onwettig) gelegaliseerd. En zo is dan de weg vrijgemaakt voor de Joodse terroristen om er hun aanvallen op Taybe te intensiveren. De plaatsvervangende burgemeester van de gemeenteraad te Taybe, Issa Zayed, deelde hieromtrent het volgende mee:
“We veroordelen en verwerpen deze aanval door de kolonisten die door de Israëlische regering worden gesteund … Deze aanval is het resultaat van voortdurende Amerikaanse steun aan Israël en de legalisering van de nederzettingen op de West-Oever.” (vetdruk toegevoegd) whtt.org/2019/12/06/israeli-settlers-terrorizing-palestinian-christians-in-west-bank
Jan van Barneveld: een Geradicaliseerde Christenzionist & “Een Bedroefde Brief.”
Zoals al uit hetgeen Chuck Baldwin op te maken viel, staan Amerikaanse Christenen “onverschillig” en met een “verharde geest” tegenover het lot van de Palestijnse Christenen in Betlehem en Nazareth. De vraag is nu: Hebben wij, hier in Nederland, ook zulke Christenen met een dergelijke mensvijandige gezindheid? En ja, die zijn er (helaas!) wel dégelijk. Eén van hen (die we als de (tot nu toe althans) meest geradicaliseerde christenzionisten beschouwen, is Ds. Jan van Barneveld. Over zijn boek, “Het einde van de vervangingsleer”, hebben we het al in onze voorlaatste post gehad. Op bladzijde 112 schrijft Van Barneveld over (wat hij noemt), “een bedroefde brief.” Die brief was afkomstig van David Lazarus, een Messiaans-Joodse voorganger van de Messiaans-Joodse gemeente, Beit Immanuel, in Tel Aviv. Van Barneveld nu, schrijft er het volgende over, waarna hij de “bedroefde brief” van Lazarus voluit citeert:
“Beit Immanuel in Tel Aviv is een van de oudste Messiaanse gemeentes in het moderne Israël. Ds. Lazarus heeft lange tijd in het Israëlische leger gediend en momenteel dienen zijn zonen in de krijgsmacht. De gemeente werkt ook mee aan verzoening tussen Arabieren en Messiaanse Joden in het Midden-Oosten. Tijdens de derde Gaza-oorlog waren zijn zoons ook in dienst. Half augustus produceerde en verspreidde het Betlehem Bible College, het centrum van de Israël-vijandige “Palestijnse Bevrijdingstheologie”, een video over de Gaza-oorlog. Uiteraard vol met de Palestijnse leugens, smaad en laster over Israël. De open brief van ds. David Lazarus, diep bedroefd van toon, geven we nu weer:
“Ik dacht dat de broeders van het Betlehem Bible College goede vrienden van mij waren. Totdat zij gerichten begonnen te verspreidden dat mijn twee zoons lukraak vrouwen, kinderen en ouderen doodden. Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven en mijn hart is gebroken. Geliefde christenbroeders, met wie ik al dertig jaar in liefde ben opgetrokken, waarom verspreiden jullie een sluwe haatcampagne tegen mijn kinderen en moedigen jullie mensen aan om te zeggen dat mijn prachtige en bewonderenswaardige Messiaanse jongens volkenmoord aan het plegen zijn? Ik kom woorden tekort. Jullie bijbelschool (ik kan hem niet meer zo noemen) is begonnen aan een sluwe haatcampagne die nog meerArabische haat oproept tegen het Joodse volk en tegen mijn jongens die nu in het Israëlische leger dienen. In plaats van dat jullie bidden voor mijn zoons en voor de vele mannen en vrouwen die nu vechten om Israël en jullie geliefde Palestijnse volk te redden van de bloeddorstige Hamasterroristen, gebruiken jullie de Nam van Christus om de islamitische leugen te verspreiden dat het IDF (het Israëlische leger) onschuldige mensen wil vermoorden? Jullie moeten je schamen! Jullie noemen je een christelijke instelling? Hoe kun je Christus dienen door jullie volk aan te moedigen hun woede, haat en geweld tegen Israël te uiten? Heeft jullie volk nog niet genoeg geleden? Waarom troosten jullie de arme Palestijnen niet en leer je hen niet op Jezus te zien, zoals jullie Bijbel leert? In tegendeel, met jullie haatcampagne vergroten jullie hun haat tegen Joden en tegen Israël. Leerde Christus zijn discipelen om woede op te wekken met laster en propaganda? Jullie vragen de wereld om Israël onder druk te zetten om toe te geven aan de eisen van Hamas, een terreurorganisatie die jullie volk leert te haten en te doden. En dat doen jullie in de Naam van Christus? Welk Bijbelgedeelte is het waarop jullie leer is gebaseerd, de leer die dezelfde leugens en propaganda tegen Israël verspreidt als de islamitische heersers dit in Gaza doen? Hebben alleen de terroristen een zwaar leven? Heeft de wereld de laatste eeuwen niet twee wereldoorlogen, Hiroshima, massaslachtingen en pogroms meegemaakt? Leert onze godsdienst ons soms wraak te nemen en onschuldige mensen te doden? Hebt u ooit een overlevende van Hiroshima of van de Holocaust gezien die een ziekenhuis, school of een hotel in de lucht laat springen? Hebben ook zij niet een moeilijk leven? In plaats van te onderwijzen dat niets haat, geweld en moord kan rechtvaardigen, zoals Hamas propageert, eist u precies hetzelfde van die groep. U bent blind geworden voor deze manifestaties van het kwaad en u identificeert zich zelfs daarmee. U bent een groep van politiek gemotiveerde agitators geworden, die propaganda verspreidt. De Israëlische regering heeft ons gewaarschuwd dat jullie “godsdienst gebruiken om op te stoken en op te hitsen”. Jullie gebruiken de leer van Christus om tegen Israël tekeer te gaan en islamitisch geweld te zaaien. Ik kan u niet langer mijn vrienden noemen. Moge God onze zonen en dochters beschermen voor dit soort boosheid.”
Waarna Van Barneveld met deze woorden doorgaat:
“Tot zover deze scherpe en soms felle open brief van een diep gekwetste Messiaanse broeder in Christus. Helaas hebben we moeten constateren dat de laatste jaren veel evangelische leiders en voorgangers zich laten vangen door de leugens van de Palestijnen en vanuit de vervangingsleer. Wat tot gevolg heeft dat ‘gewone gelovigen’ (als die bestaan) in de war raken en ‘gewone voorgangers’ (als die bestaan) om ruzies te vermijden, liever zwijgen over Israël en over wat Gods Woord over Israël zegt.”
En dit is dan de “bedroefde brief” van een “diep gekwetste Messiaanse broeder in Christus”, waarbij we het een en ander zoals we dit ook met betrekking tot andere posts gewoon zijn, in vetdruk hebben toegevoegd. Wat nu dit Betlehem Bible College aangaat, het zal al wel duidelijk zijn dat dit in Betlehem is gevestigd en waarvan welks stad Chuck Baldwin had gezegd dat toen hij er was, er de “aardigste, vriendelijkste” Palestijnse Christenen had ontmoet en er een warmte had ervaren die hij elders nooit eerder had gevoeld. En dat die uitgerekend nu “in alle opzichten slaven van de Israëlische regering” zijn … En wat te zeggen over ‘gewone gelovigen’ Als die bestaan) en ‘gewone voorgangers’ als die bestaan), Jan? Maar dat maak jij toch in jou hele boek duidelijk dat die zouden bestaan? Dat zijn volgens jou toch de “gelovigen-uit-de-volken” die, naar het zich laat aanzien in wat je erover schrijft, toch een lagere plaats innemen tegenover het Joodse volk?
“When Israel Is Migthy.”
Zoals we gezien hebben, vertelde Chuck Baldwin dat buiten de Palestijnse Christenen (en Palestijnen die geen Christen zijn ook trouwens), alle Christenen van buiten Israël, dit land gewoon kunnen bezoeken en die niet onderhevig zijn aan de onderdrukkende en deprimerende wetgeving van de Israëlische bezetter. De Palestijnen echter, moeten als zij al slechts enkele mijlen door Palestina willen reizen, eerst door vele vernederende Israëlische controleposten heen. En dan is het nog maar de vraag of zij dan wel toestemming krijgen die posten te passeren en om hun reis naar bijvoorbeeld familieleden, voort te zetten. Nu, zowel Baldwin en de evangelische Christenen die Israël bezoeken, hadden (en hebben) helemaal geen last van die beperkingen waar de Palestijnen dagelijks wél aan bloot staan. Waarom is dat; waarom de Palestijnen wél en zij niet? Wij denken dat het antwoord gelegen is in één zin: “When Israel is Migthy.” Ofwel: Wanneer Israël machtig is of nog beter, Wanneer Israël ergens de opperhand heeft. En dat hééft het ook, zowel in Israël zelf als op de Bezette West-Oever en Gaza. Nu, hoe machtig de Joodse lobby (AIPAC, stevig verbonden en geallieerd met Israël zelf), in Amerika er ook is, het heeft er nog niet de absolute overhand. Om die reden kan het in Amerika niet doen wat zijn “neef” Israël geheten, al wel voor meer dan zeventig jaar in Gaza en op de Bezette West-Oever doet: er regeren en overheersen met harde en wrede hand. Het is dan ook om die reden dat Baldwin en de evangelische Christenen die Israël bezocht hadden, er geen strobreed in de weg werd gelegd. Nu was er weer een tijd geleden een Joodse man, Yossi Gurvitz genaamd, die een boekje opendeed over Israël. De video waar Gurvitz zijn verhaal doet, werd op het YouTube-kanaal geuploaded door David Sheen (eveneens Joods) die de Israëlische bezetting van Palestina intussen ook meer dan zat en beu is: youtube.com/watch?v=YSy6ENVAJIY&list=PlxoQJWboPIU_EtV7lYaAZXu-rt2GAk02C Deze nogal lange link blijkt een reeks video’s te zijn; na “When Israel is Migthy” komt de clip, “ZioFascists Roaming the Streets of Jerusalem, “Death to Arabs”, waar het Talmudische racisme tegen de Arabische inwoners van Jeruzalem wordt weergegeven; daarna volgen er nog enkele met Israël-gerelateerde video’s. Dankzij deze en andere video clips en films, weet nu een groot deel van de mensen wat er zich al die tijd wérkelijk in de Bezette Gebieden heeft afgespeeld en een van die mensen is dan ook Chuck Baldwin, die er in zijn preken online regelmatig aandacht aan besteed heeft en dit nóg doet.
Ton Nuiten – Zaterdag 7 December 2019.
Tinthor's Blog 