Vandaag zullen we onze aandacht richten op het tweede deel van de eerste aflevering van “Complot or Not” van de actualiteitenrubriek, EenVandaag. En dit gaat over een complot wat in tegenstelling met 9/11, wél bewezen zou zijn. Sjoerd Fennema begint dan met te zeggen:
“Voor een verborgen complot achter nine eleven is tot op heden geen enkel bewijs. En toch blijven mensen geloven dat er meer achter zit. Het tegengestelde kan ook; dat er ’n overweldigende hoeveelheid bewijs is voor ’n complot en we toch niet willen of kunnen geloven dat het echt is gebeurd. De definitie van een complot, is een samenzwering met kwade opzet. En die definitie kan je ook toepassen op de grootste misdaad van de 20e eeuw: de massamoord op de Joden. En, zo bezien, is de holocaust het meest angstaanjagende voorbeeld van een complot dat ook écht is gebeurd.”
Dan komt Johannes Houwink Ten Cate, hoogleraar Holocaust Studies, aan het woord:
“Uit de gedachtenwereld van Hitler is op den duur een complot ontstaan, waar de hele Duitse staat en misschien zelfs wel de hele Duitse samenleving bij betrokken was. “
Daarna switcht elders de camera naar Jeroen van den Eijnde, directeur van het Nationaal Monument Kamp Vught:
“Dat” (waarmee Van den Eijnde uiteraard de holocaust bedoelt) “was een grote operatie, die in het diepste geheim moest verlopen, nou ja, ga alleen maar na hoe dit kamp” (kamp Vught) “is gebouwd; de arbeiders die, de Néderlandse arbeiders die hier werkten aan een enorm complex, dachten dat hier een kazerne werd gebouwd; en daar is mee begonnen in 1942, en pas in 1943 toen de eerste gevangenen hier arriveerden, toen was klip en klaar duidelijk, waar dat complex eigenlijk voor diende; maar dat was geen kazerne, dat bleek een concentratiekamp.”
Interviewer tegen Van der Eijnde:
“En we hebben het niet over ’n klein kamp hè?”
Van der Eijnde:
“Nee, dit is ’n enorm complex geweest, ruim een kilometer lang, 350 meter aan de enige zijde van de weg en ook nog aan de andere zijde van de weg; ruim 31.000 mensen hebben hier in anderhalf jaar tijd verbleven.”
Commentator:
“Nog steeds is er discussie onder historici over de vraag, hoeveel bijvoorbeeld Nederlandse overheidsinstanties aantoonbaar afwisten van de massamoord op de Joden.”
Jeroen van der Eijnde:
“Zelfs zoveel jaar na dato met alle bronnen die we hebben, duidt dát toch ook in ieder geval op het feit dat de informatie die aantoonbaar kan maken dat of de een of de andere theorie waar is, dat die heel matig voorhanden is en dan moet je terugvallen op brieven en dagboeken en ooggetuigenverslagen van de mensen toen.”
Johannes Houwelink Ten Cate:
“Het vermoorden zelf, dat was staatsgeheim. Zelfs mensen die gerekruteerd werden om daar” (in de “dodenkampen”) “te werken, werden in fases deelgenoot gemaakt van het probleem; dan werd er dus heel geclausuleerd en voorzichtig geformuleerd namelijk, “het is heel onaangenaam werk”, “het móet gebeuren”, “de Führer wil het”, “het is ’n manier om de oorlog te winnen”, “jij weet ook wel“, zo ging de redenering dan, “dat er ’n grote anti-Duitse samenzwering is, waar alle Joden van de hele wereld aan meedoen.”
Commentator:
“Ook op de beruchte Wanseeconferentie die gezien wordt als het moment dat de Duitsers besloten tot de vernietiging van het Joodse volk, ging het formeel over iets anders.”
Johannes Houwelink Ten Cate:
“Ze hebben daar gepraat over de behandeling van gemengd gehuwde Joden en in de context van die discussie is Heidrich naar een consensus toe gaan werken, van iedereen die daar zat, om ervoor te zorgen dat alle Duitse instanties het in ieder geval met elkaar over het uitgangspunt van deportaties eens waren; daarom is er zo uitvoerig vergaderd, daarom is er ook zo ’n uitvoerig verslag, en daarom ook zo in brede kring gedistribueerd; om vast te leggen dat iedereen had gezegd dat die het met dit uitgangspunt eens was, dát is de betekenis van deze conferentie.”
Dan gaat het beeld over naar Jeroen van der Eijnde, nu niet in het kamp Vught maar in een van de voormalige crematoria van de kampen, nu ingericht als museum; de commentator vertelt het volgende aan Van der Eijnde:
“Nu zijn er vandaag de dag op sommige, ja, complot-achtige sites ook nog steeds mensen die zeggen, dat de holocaust als geheel, ja, ’n propaganda-achtig verzinsel is, dat het niet echt gebeurd is.”
Jeroen van der Eijnde:
Ja, je kunt je dat niet voorstellen dat, dat mensen zulke onzin geloven; waar zijn die zes miljoen mensen dan gebleven, zou ik als simpele wedervraag willen poneren. Die mensen hebben bestaan, er zijn documenten van, er zijn bewijzen van en ze zijn omgekomen. ik kan me op mijn beurt totaal niet voorstellen dat er mensen zijn die daaraan durven te twijfelen.”
Commentator:
“Dát de Nazi’s hun uiterste best gedaan hebben om de sporen van de massamoord zoveel mogelijk te wissen, is wél een feit.”
Johannes Houwelink Ten Cate:
“Daarom hebben ze een belangrijk deel van het archiefmateriaal vernietigd. Ik denk dat van de documenten over de wegvoering van de Joden uit de bezette Nederlandse gebieden, we maar 10% over hebben, de andere 90% is vernietigd denk ik.”
Dan gaat het weer over naar Jeroen van der Eijnde:
“Ze hebben ook in Auschwitz geprobeerd de, uuh, crematoria op te blazen, en Sobibor is wel het bekendste voorbeeld van een kamp wat ze volledig van de aardbodem hebben willen wégvagen en daar zijn ze toch heel aardig in gelukt, denk ik; er is een bos overheen geplant en tot recent was daar niet niet heel veel meer te zien.”
Commentator:
“Tijdens de oorlog werd er scherp op gewaakt, dat er geen foto’s of bewijzen van de massamoord naar buiten zouden komen zodat het achteraf ook ontkend zou kunnen worden.”
Johannes Houwelink Ten Cate:
“Het uitdrukkelijke streven was om de geheimhouding tot ver nadat de daad was afgesloten, om die voort te zetten; dát heeft deze genocide overigens met andere genocides gemeen: de laatste fase van een volkerenmoord is de ontkenning ervan.”
En hiermee eindigt de eerste bijlage van Complot or Not van EenVandaag.
Ons Commentaar:
We zullen hier enige opmerkingen maken bij enkele uitspraken van de verschillende geïnterviewden. Johannes Houwelink Ten Cate zegt o.a: dat er tegen degenen die op voorzichtige wijze in het moordplan van de Nazi’s werden ingewijd, o.a. werd gezegd dat, “jij weet ook wel, dat er ’n grote anti-Duitse samenzwering is, waar al de Joden van de hele wereld aan meedoen.” De strekking hiervan is, dat om deze mensen zóver te krijgen dat zij deel zouden nemen aan de moord, hen o.a. wijsgemaakt werd dat er sprake zou zijn van een “grote anti-Duitse samenzwering” waar de Joden over de wereld in die tijd deel aan hadden. Óf dit zo ook is gezegd, is een tweede, maar dat er in die tijd sprake was van een wereldwijde Joodse samenzwering, is een voldongen feit!
Korte tijd nadat Adolf Hitler aan de macht was gekomen in Duitsland, was hij nog altijd niet de onbetwiste dictator van dit land; ook had hij nog niet volledig het gezag over het Duitse leger.Dit zou pas later komen nadat hij zijn macht verstevigd zou hebben. En hoewel er hier en daar in Duitsland zeer sporadisch enkele anti-Joodse incidenten plaatsvonden, werden die beslist niet gesanctioneerd door de Duitse regering. Nu, wat die “anti-Duitse samenzwering” betreft, het waren de leiders van Joodse organisaties die opgeroepen hadden voor een wereldwijde boycot op Duitse goederen en producten om het pas ingestelde Hitler-regime op de knieën te krijgen; en om zover te komen, moest de Duitse economie (die nog altijd in een slechte staat was) een gevoelige slag worden toegebracht! Een van de vooraanstaande agitators voor een Duitse boycot, was Samuel Untermeyer, een Amerikaans-Joodse jurist met veel macht en invloed. In juli 1933 organiseerde hij te Amsterdam een Joodse economische wereldconferentie, waar gedelegeerden uit zestien Europese landen bij aanwezig waren. Nadat de toen 75-jaar oude Untermeyer terugkeerde naar de Verenigde Staten, werd hij daar opgewacht door 5.000 juichende aanhangers. Vervolgens hield Untermeyer een rede voor de radio die wijd en zijd werd beluisterd. Hierin kondigde hij aan, tijdens de genoemde boycotconferentie het besluit tot een boycot op de Duitse export genomen te hebben.
Het was echter al op 12 maart 1933 dat het Amerikaans-Joodse Congres een anti-Duitse massademonstratie aankondigde die plaats zou hebben op 27 maart in Madison Square Gardens. En het hoofd van de Jewish War Veterans riep in die tijd op tot een boycot tegen Duitsland. Op 23 maart 1933 demonstreerden 20.000 Joden voor de City Hall van New York. Sommige Joodse leiders beweerden dat de Duitse regering de Duitse bevolking moedwillig ophitste tot anti-Joodse opstanden; dit werd echter weersproken door de Duits-Joodse Centrale Vereniging (ook wel Verein). Die maakte duidelijk dat het niet geloofde dat “onze Duitse medeburgers” zich mee zouden laten voeren om excessen tegen de Joden te plegen. Tevens drong de Verein aan op matiging van de felle anti-Duitse propaganda die de Joodse leiders in het buitenland al enige tijd bezig waren te verspreiden; men vreesde dat die nl. zou leiden tot ware anti-Joodse excessen. Het werd pas goed duidelijk wat voor een dreiging er van de boycot uitging, nadat de Daily Express in Londen op vrijdag 24 maart 1933 met een artikel op de voorpagina kwam, onder de titel, “Judea Declares War on Germany.”
We moeten goed begrijpen dat de economische oorlogsverklaring door Joodse organisaties afgegeven werd in een tijd dat er nog geen enkele restricties tegen de Duitse Joden door de Duitse regering waren uitgevaardigd. Dat zou pas later komen. Om dit eens samen te vatten: het eerste (economische) oorlogsschot werd niet afgevuurd door Duitsland maar door Joodse organisaties! En hier is een link naar https://www.youtube.com/watch?v=tOYObg_30h8 (“Jew Speaks of How International Jewry Declared “Holy war” on Germany.”) Hier spreekt niemand minden dan Benjamin Freedman, een Jood die aanwezig was bij de zgn. Versailles Vredesconferentie in 1919, waar Duitsland o.a. ongehoord hoge heratelbetalingen werden opgelegd waarvan de overige (Geallieerde) deelnemers wísten dat het land hier nooit aan zou kunnen voldoen. Door het land (en daarmee uiteraard ook de Duitse bevolking zelf) een hongeblokkade op te leggen waarbij nog eens duizenden Duitsers een gruwelijke hongerdood stierven, was de Duitse regering uiteindelijk wel gedwongen, dit onrechtvaardige en wrede verdrag te ondertekenen waardoor een tweede “grote oorlog” (WW II), onvermijdelijk zou zijn. Voor de goede orde: deze video-clip gaat hier niet over; die behandelt de oorlogsverklaring van het wereldwijde internationale Jodendom aan Hitler, zijn regering en het Duitse volk. En als we die hebben bekeken, wordt het duidelijk, waaróm Ten Cate en de overige lieden die geïnterviewd werden voor “Complot or Not” zelfs niet de minste moeite hebben genomen om deze (en andere vergelijkbare video’s) eens te bekijken! En wát is hier precies de reden van? Omdat hiermee een heel ánder beeld van WW II (en de zgn. “holocaust”) wordt gegeven dan wat we tot nu toe hebben gehoord en gelezen van de waarheidsverdraaiende media, pers, zgn. “holocaust-kenners” zoals Ten Cate en andere lieden dewelke de leugen hoog in het vaandel hebben staan; en daarom willen zij hun vingers hier niet aan branden!
De Duitse Anti-Joodse Boycot.
Zoals gezegd, zouden de restricties tegen de Duitse Joden later worden uitgevaardigd. Eén van deze maatregelen was de Duitse anti-Joodse boycot, een maatregel om Duits-Joodse producten in Duitsland te boycotten. Deze boycot die inging op 1 april, duurde slechts -schrik niet- één dag! Voor meer over de achtergrond van deze onderwerpen hebben we een interessante “complot-achtige site” (zoals de commentator die sites waarop de holocaust ontkend wordt, noemde in zijn gesprek met Jeroen van der Eijnde) gevonden; het is een Nederlandstalige site met eveneens interessante artikelen: http://frissekijk.info/een-jodenboycot/ En op 23 april 1940 kondigde Alfred Duff Cooper, voormalig First Lord van de British Admiralty volgens een bericht in The Vancouver Sun aan, niet slechts tegen het Hitler-regime maar tevens tegen het hele Duitse volk een “oorlog tot de dood” te voeren.
De Wannsee-Conferentie.
Tijdens de Wannsee-conferentie waar volgens Johannes Houwink Ten Cate gediscussieerd werd over de vernietiging van de Joden, werd echter net dát besproken waarvan later bekendgemaakt werd, waar er over gesproken was: de evacuatie van de Joden naar het Oosten! Daarbij komt ook nog dat de hoogste leiders van het Dritte Reich (Hitler, Himmler), hier niet bij aanwezig waren. Wat we hier duidelijk mee willen maken, is dat als de vernietiging der Joden nu wérkelijk prioriteit boven álles had (zoals nu nóg wordt beweerd), dan hadden Hitler en Himmler deze conferentie toch zéker bijgewoond! Dit was echter níet het geval; de conferentie werd belegd door mannen van een lagere rang onder leiding van Heidrich. En dan is er nog Yehuda Bauer van het Yad Vashem museum in Israël; hij beklaagde zich erover dat “het dwaze verhaal” (het besluit over de Jodenvernietiging wat de Nazi’s tijdens de Wannsee-conferentie zouden hebben genomen) keer op keer verkondigd werd. Met andere woorden: Bauer zélf erkende dat de geschiedenis rondom de Wannsee-conferentie deels een fabel was; nogmaals: tijdens de conferentie werd over evacuatie en níet over vernietiging van de Joden gesproken! Hier is een link naar diezelfde (volgens Jeroen van der Eijnde, een va die), “complot=achtige sites: http://frissekijk.info/de-wannsee-conferentie/
Geen foto’s en Bewijzen.
De commentator beweert dat er tijdens de oorlog scherp op werd toegezien dat er geen foto’s of bewijzen van de massamoord openbaar zouden worden. Het doel van dit “verhullingsproces” zou zijn opdat deze grootschalige moord later ontkend zou kunnen worden.
Ons Commentaar:
De waarheid is dat er wel dégelijk foto’s en bewijzen zijn, maar dat die iets heel ánders zeggen dan wat de commentator (en voor hetzelfde geld, vele holocausthistorici) over zegt: de foto’s die later toch opgedoken zijn en waarop de Duitsers als wrede en wilde barbaren getoond worden, zijn in werkelijkheid geretoucheerd, ofwel: er is mee geknoeid, er is aan gedokterd! Daar die echter een heel ánder beeld gaven van de omstandigheden in de door de Duitsers bezette gebieden en de concentratiekampen, zijn die in hun originele staat weggehouden van het grote publiek! Later nadat die geretoucheerd waren, werden de foto’s vrijgegeven en zijn die als zodanig te vinden in o.a. vele naslagwerken over de holocaust.
Hier is een link naar meer van dergelijke foto’s (zonder spottend bijschrift zoals het bovenstaande): http://vho.org/GB/Journals/JHR/1/1/Waledy59-67.html (“The Fake Photograph Problem”)
Zowat Geheel Verdwenen.
Wat het Duitse kamp, Sobibor betreft, vertelt Jeroen van der Eijnde dat de Duitsers er goed in geslaagd zouden zijn, dit kamp bijna helemaal te laten verdwijnen (om zo de sporen ervan uit te wissen.)
Ons Commentaar:
Als de Duitsers hier zo vaardig en deskundig in geweest waren om letterlijk álle bewijzen van het “dodenkamp” Sobibor uit te wissen, hoe zouden die dat dan hebben gedaan met de duizenden Joden die er na vergast te zijn, begraven werden? Antwoord: later werden al die stoffelijke resten weer opgegraven en in diepe kuilen verbrand. Een van degenen, de nu overleden holocaust-overlevende, Jules Schelvis, vertelde bij verschillende gelegenheden dat Sobibor een geheim kamp was (waarmee hij aangaf dat -buiten de Duitse overheid en degenen die rond en in dit kamp actief waren- verder niemand zelfs maar het bestaan ervan afwist.) Toch sprak hij zich tegen in deze dat de vlammen die uit de kuilen flakkerden zo een grote hoogte bereikten dat die zelfs de lokale bevolking er opvielen:
“If Sobibor was the most secretive of the extermination camps, why was the surrounding population well aware of the mass murders that were allegedly taken place there? If Sobibor was this ultra-secretive extermination center as Judge Matia and historian Schelvis state, why did the Germans call mass attention to the killings by allowing the flames, glow and smoke of the mass burnings to been seen from a distance of fifteen kilometers? Directly contradicting what they claim, there was nothing secret about the alleged exterminations at Sobibor. Rumors of mass exterminations of Jews at Sobibor were widely circulated.
Perhaps the earliest reference to Sobibor as an “extermination camp” is in the New York Times of Nov. 25, 1942 (p. 10) They quote from a report by the Polish government in exile in London: “Wherever the trains arrive half the people are dead. Those surviving are sent to special camps at Treblinka, Belzec, and Sobibor. Once there the so=called settlers are mass murdered.” So Sobibor obviously wasn’t top-secret after that!
What is the significance of all this? That is, the official history alleges that Sobibor was a top secret extermination camp. Yet, we have cited “evidence” from these same “official histories” that shows that the alleged exterminations and mass burnings at Sobibor were well known and not top secret.” Voor deze en meer gegevens, zie: http://inconvenienthistory.com/archive/2009/volume_1/number_2/the_nazi_extermination_camp_of_sobibor.php
Op de vraag in welke mate de Nederlandse overheidsinstellingen duidelijk op de hoogte waren van de massamoord op Joden, zegt Van der Eijnde dat de gegevens hierover maar matig zijn. Om die reden moeten we terugvallen op “brieven en dagboeken en ooggetuigenverslagen van de mensen toen.” Kijk, dát zou nu eens een goed idee zijn; het zal zeer waarschijnlijk echter wél een probleem kunnen worden, mochten die brieven, dagboeken en ooggetuigenverslagen iets ánders te zeggen hebben dan wat officieel is toegestaan. Met andere woorden: al deze publicaties zullen ongetwijfeld (in zoverre die niet van tevoren gezuiverd zijn van “hardnekkige alternatieve feiten”), parallel lopen met het officiële verhaal. En wat “dagboeken” betreft, zouden Van der Eijnde, Houwink Ten Cate, Sjoerd Fennema en overige deelnemers aan deze ronduit knullige en kneuterige serie “Complot or Not” het niet interessant vinden te horen dat het Dagboek van Anne Frank niet meer dan een verzinsel, een schim is? lovekap.blogspot.nl/2011/01/who-wrote-diary-of anne-frank.html
Stilzwijgende Ontkenning van de Grootste Genocide Ooit.
Wat de holocaust met overige genocides gemeen heeft, aldus Houwink Ten Cate, is de laatste fase ervan: de ontkenning. Om die reden móest de holocaust wel geheim worden gehouden, juist opdat die later ontkend zou kunnen worden! Maar wat dan te zeggen van o.a. de Holodomor, (de massale door Josef Stalin en zijn Joodse companen bewust gecreeërde Hongerdood waarbij circa 6.000.000 Oekraïnse boeren een huiverinwekkende en kwellende dood stierven?) Wat te zeggen van de massale genocides die Vladimir Lenin, de eerste dictator van Sovjet-Rusland werd, enige tijd na zijn aantreden op zijn geweten wist te laden? Tot nu toe krijgen we nadat de Berlijnse Muur in november 1989 viel en het Communisme in Rusland en haar satellietstaten geleidelijk aan als overheersende ideologie begon te verdwijnen, elk jaar in dezelfde maand bij wijze van herdenking beelden te zien over het nu voormalige Oost-Duitsland, de Stasi (Oost-Duitse geheime politie) en enkele overlevenden van de Communistische bezetting. Maar….waar zijn de overlevenden die de vreselijke genocide waar Bolsjewistische Joden verantwoordelijk zijn geweest, hebben overleefd? Lenin en zijn massamoordenaars, allen zonder ook maar een uitgezonderd, waren Joodse monsters zoals die nooit eerder in de menselijke annalen voor zijn gekomen! En als deze overlevenden zelf er niet meer mochten zijn door overlijden, waar zijn dan hun nabestaanden dat díe ons vertellen hoe zij hebben geleden onder de grootste Joodse tirannie aller tijden? Je hoort er wat de gevestigde media & pers betreft, níemand over! Maar….via het Internet des te meer dankzij al die “complot-achtige sites.”
De Rode Dreiging uit het Oosten.
Duitsland was een van de landen waarvan de bevolking maar ál te goed wist wat de Rode Dreiging voor haar in petto had; men was er al goed van op de hoogte over de grootschalige, maniakale en bloedige genocides die de Joodse Bolsjewisten er in Rusland hadden aangericht. In de officiële naslagwerken en geschiedenisboeken over de periode van de jaren ’20 en ’30 lezen we dat er in Oost-Europese landen het “anti-Semitisme” er zo heerste (waarbij echter geen commentaar wordt gegeven, wat nu de reden daarvan zou zijn geweest. Maar met de Joods-Bolsjewistische Revolutie in oktober 1917 en de daaropvolgende bloedige en moorddadige Joods-Bolsjewistische heerschappij in Rusland, wordt duidelijk, waaróm het anti-Semitisme er zo heerste: De Rode Dreiging zou na Rusland in haar wurgreep te hebben gekregen, ook Oost- en vervolgens West-Europa overspoelen! En in Duitsland was men zich hier maar ál te goed van bewust.
Tenslotte.
Nu zouden we kunnen zeggen dat het eens goed zou zijn als Sjoerd Fennema, Jeroen van der Eijnde, Johannes Houwelink Ten Cate, het actualiteitenprogramma EenVandaag zelf (en Nieuwsuur en het NOS Journaal alsmede de commerciële zenders), aandacht zouden besteden aan de Joods-Bolsjewistische genodicale massamoordenaars. Het zal echter niet moeilijk voor te stellen zijn wat er zou gebeuern, mochten zij dit tegen alle verwachting in, eens gaan doen; de straatstenen zouden dan al spoedig voor hen in het zicht komen, ofwel: zij zouden meteen de straat op zijn geworpen (als zij daarvoor al niet zouden zijn aangeklaagd voor “het zich schuldig gemaakt hebbende aan “anti-Semitische uitlatingen”!) En dit is dan een van de redenen dat zij zich aan een onderwerp als dit niet hun handen durven en willen branden. Nochtans moeten zij worden beschouwd als oppervlakkige verhalenvertellers en illegale geschiedeniswissers. Dit wil zeggen dat zij nergens wat dieper op ingaan en dus oppervklakkig zijn, waarbij zij delen van de ware geschiedenis “wissen” ofwel gewoon wéglaten. En wat de vermeende holocaust als “een unieke gebeurtenis” in de geschiedenis betreft, laat die gedachte maar varen; vergeleken met de grootschalige genocides waar Joodse Bolsjewisten verantwoordelijk voor zijn, is de holocaust hierbij vergeleken, niet meer dan een randverschijnsel! Tenslotte wordt er dan nóg iets duidelijk: Het zijn Ten Cate en andere zgn. “holocaust-kenners” die zélf (al of niet bewust) achteraf de grootste “holocaust-ontkenners zijn doordat die tot nu toe níets hebben gezegd over de grootste Holocaust die nooit eerder in de menselijke geschiedenis met zoveel bloedvergieten, wreedheid en maniakale demonie werd gepleegd: De Rode Holocaust!
Ton Nuiten -Zaterdag 20 augustus 2016.
Tinthor's Blog 