Op woensdag 28 september 2016 overleed Shimon Peres. Tijdens zijn uitvaart daarna, vrijdag 30 september 2016, waarbij staatshoofden van vele landen (waaronder de Nederlandse Premier, Mark Rutte), vertegenwoordigd waren, werd Peres door hen gehuldigd en geprezen; voormalig President van de Verenigde Staten, Bill Clinton, een van degene die een speech hield tijdens de uitvaartceremonie, beschreef Peres asl “de grootste dromer” die Israël had gehad; hij kon zich bovendien nog de gelegenheid herinneren waarbij zowel Israëlische en Arabische kinderen samen het lied, Imagine, van de in 1981 vermoorde Beatle, John Lennon, zongen. Als de meest briljante student begonnen werd hij de beste leraar van Israël en eindigde als de “grootste dromer” die Israël ooit gekend had, aldus Clinton. Benjamin Netanyahu, de huidige Premier van Israël, huldigde Peres tijdens zijn toespraak als “een groot man” en dat hij een optimist was, werd bewezen in deze,dat zovele wereldleiders bij de uitvaart vertegenwoordigd waren. Verder waren o.a. ook de huidige President van de Verenigde Staten, Barack Obama, de Franse President, Francois Hollande, en de Duitse President, Gauck, aanwezig. Ook de Palestijnse President, Mahmoud Abbas, was erbij; hij condoleerde Netanyahu vanwege het verlies van Peres. Door hen (en vele andere aanwezigen) werd Peres zowat de hemel ingeprezen. Een van de vele dagbladen die hierover verslag deed, was het blad, Trouw. http://www.trouw.nl/tr/nl/39681/nbsp/article/detail/4386679/2016/09/30/Clinton-Shimon-Peres-was-een-wijze-kampioen.dhtml http://www.ad.nl/buitenland/wereldleiders-bewijzen-shimon=peres-laatste-eer~a5fee740/ En hier is een videoclip van de uitvaart: https://www.youtube.com/watch?v=VUmHXIngSOE

1996: De Tragedie te Qana.
Zoals duidelijk gemaakt, werd Peres tijdens de laatste eer die hem door verschillende wereldleiders werd bewezen, zowat de hemel ingeprezen. Of hij zich daar nu ook werkelijk bevindt, mag men zich (terecht) afvragen; Peres, deze “grootste dromer” “wijze kampioen” en “groot man” zoals hij door de aanwezige staatshoofden slaafs werd gehuldigd, had bepaalde “wapenfeiten” op zijn naam staan, waarover weinig of beter, niets, werd gezegd. Nu zal er (ongeacht bij welke uitvaart dan ook) uiteraard niemand zijn, die de duistere kanten van een overledene zal noemen, laat staan benadrukken; je bent daar aanwezig om hem/haar, de laatste eer te bewijzen! Nochtans dient er iets te worden gezegd over bepaalde zaken betreffende Peres waar ook tijdens diens leven weinig kritiek door deze wereldleiders op gegegeven werd. Een van de duistere zaken in verband met Peres, was nl. de tragedie te Qana die op 18 april in 1996. Op die dag in dat jaar kwam dit Libanese dorp onder zwaar Israëlisch artillerievuur te liggen; dit artilleriebombardement duurde slechts 17 minuten, maar die bleken meer dan voldoende te zijn om er een bloedbad van afgrijselijke proporties aan te richten. Een van degenen die vlak na het heengaan van Peres niet slechts de artillerieaanval beschreef maar tevens andere duistere zaken rondom de “grootste dromer” aan het licht bracht, is de Joodse historicus, Ilan Pappe, bekend om zijn boek, The Ethnic Cleansing of Palestine, (in het Nederlands uitgegeven als De Etnische Zuivering van Palestina (Uitgeverij Omniboek – Kampen, 2008) https://electronicintifada.net/content/shimon-peres-perspective-his-victims/18096

Op de achterkant van dit boek is het volgende te lezen:
“De Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog van 1948 leidde tot een van de grootste gedwongen migraties uit de moderne geschiedenis. Ongeveer een miljoen mensen werden verdreven uit hun huizen, burgers werden het slachtoffer van massamoord en honderden Palestijnse dorpen werden verwoest. Bijna zestig jaar lang werden de feiten ontkend, maar als het vandaag zou gebeuren, had het niet anders dan als “etnische zuiveringen” betiteld kunnen worden.
Niemand erkent de misdaden van 1948. Terwijl dat simpelweg een etnische zuivering was, volgens iedere definitie daarvan. Als de ene etnische groep de andere verdrijft, is dat etnische zuivering…Iedereen wist het. Maar Europa bleef stil, om wat het de Joden zelf had aangedaan.
In dit geruchtmakende boek verwijst de voornaamste historicus uit Israël Ilan Pappe de mythen over de stichting van de staat Israël naar de prullenmand. Onverbloemd toont hij aan hoe de Joden zich in 1948 schuldig hebben gemaakt aan etnische zuiveringen.. Hij beschrijft hoe een jaar lang elf adviseurs van Ben Gurion samenkwamen om te bespreken hoe de Arabieren verdreven konden worden. Zeer terughoudend beschrijft hij de gruwelijkheden. Hierbij laat hij oorspronkelijke documenten en oral history voor zich spreken. Tot slot toont Pappe aan dat de internationale gemeenschap wist van de misdaden, maar bewust niet ingreep. De etnische zuivering van Palestina is een gedetailleerd verslag en scherpe analyse van de wording van de staat Israël. Het werpt nieuw licht op de oorsprong van het Joods-Palestijns conflict en is onmisbaar voor wie iets wil begrijpen van de huidige situatie in de Gazastrook en westelijke Jordaanoever.”
Al Vele Jaren Eerder.
Maar (zoals achteraf gebleken is), bleken er al vele jaren eerder plannen van Zionistische leiders te zijn om de Arabieren ooit eens uit Palestina te verdrijven. Een van hen was de Hongaarse Jood, Theodore Herzel, auteur van Der Judenstaat. Dit boek had hij geschreven daar hij van mening dat als het Joodse volk eenmaal een eigen staat zou hebben, het veilig zou zijn voor het anti-Semitisme. Hier volgen citaten van enkele schrijvers:
“The aim of the [Jewish National Fund] was ‘to redeem the land of Palestine as the inalienable possession of the Jewish people’. …As early as 1891, Zionist leader Ahad Ha’am wrote that the Arabs “understood very well what we were doing and what we were aiming at’ … [Theodore Herzel, the founder of Zionism, stated], We shall try to spirit the penniless [Arab] population across the border by procuring employment for it in transit countries, while denying it employment in our own country…Both the process of expropriation and the removal of the poor must be carried out discreetly and circumspectly’…At various locations in Northern Palestine Arab farmers refused to move from land the Fund purchased from absentee owners, and the Turkish authorities, at the Fund’s request, evicted them….The indigenous Jews of Palestine also reacted negatively to Zionism. They did not see the need for a Jewish state in Palestine and did not want to exacerbate relations with the Arabs.”
“Joseph Weitz was the director of the Jewish Land Fund…On December 19, 1940, he wrote: ‘It must be clear that there is no room for both peoples in this country…. The Zionist enterprise so far….has been fine and good in its own time, and could do with ‘land buying’- but this will not bring about the state of Israel; that must come all at once, in the manner of a Salvation (this is the secret of the Messianoc idea); and there is no way besides transferring the Arabs from here to the neighboring countries, to transfer them all; except maybe for Bethlehem, Nazareth and Old Jerusalem, we must not leave a single village, not a single tribe’….There were literally hundreds of such statements made by Zionists.”
“Following the outbreak of 1936, no mainstream (Zionist) leader was able to conceive of future coexistence without a clear physical seaparation between the two peoples – achievable only by transfer and expulsion. Publicly they all continued to speak of coexistence and to attribute the violence to a small minority of zealots and agitators. But this was merely a public pose…. (David) “Ben Gurion summed up: ‘With compulsory transfer we (would) have a vast area (for settlement)….I support compulsory transfer. I don’t see anything immoral in it.”
“That Ben-Gurion’s ultimate aim was to evacuate as much of the Arab population as possible from the Jewish state can hardly be doubted, if only for the variety of means he employed to achieve his purpose…most decisively, the destruction of whole villages and the eviction of their inhabitants….even (if) they had not particpated in the war and had stayed in Israel hoping to live in peace and equality, as promised in the Declaration of Independence.”
De citaten hierboven, zijn afkomstig van de site, http://www.ifamericansknew.org.history/origin.html (“The Origin of the Palestine-Israel Conflict.” Dit lang, uitgebreide en gedetailleerde artikel is in wezen een brochure, uitgegeven door de organisatie Jews for Justice in the Middle East, in 2001. En hiermee wordt dan ook weer een van de vele leugens rond het ontstaan van Israël als staat ontmaskerd: de theorie dat Israël zou zijn ontstaan vanwege de holocaust!
Qana: Het Verslag van een Getuige.
Een van degenen die persoonlijk werd geconfronteerd met wat het Israëlische leger er te Qana had aangericht, was Robert Fisk. Hij had destijds de leiding over een VN-hulpkonvooi en vlak na het overlijden van Peres gaf hij een beschrijving van wat Peres wérkelijk was tijdens zijn leven; in ieder geval geen vredesduif! Uit de eerste hand deelde Fisk mee wat hij er te Qana had aangetroffen nadat het artilleriebombardement eenmaal beëindigd was: uit elkaar gereten babylijkjes, gillende overlevenden, smeulende lijken. Het grootste deel van de mensen die er op gruwelijke wijze waren vernietigd, bestond uit kinderen! En het was de “wijze kampioen”, “briljantste student” van Israël en “grootste dromer” die deze inhumane misdaad op zijn geweten had! Later beweerde Peres dat hij en het Israëlische leger niet wisten dat er zich in het kamp in Qana burgers bevonden en hij verklaarde dan ook dat het voor hen een “bittere verassing” was. Aldus was (zoals dit ook het geval was met het incident met het Amerikaanse spionageschip, de USS Liberty, wat op 8 juni 1967 door Israëlische gevechtsjagers en torpedobootjagers doelbewust werd bestookt om de bemanning uit te moorden en het schip tot zinken te brengen), ook deze gruwelijke midaad weer eens “een vergissing”! http://www.counterpunch.org/2016/09/29/the-butcher-of-qana-shimon-peres-was-no-peacemaker/
Geallieerd met een Joodse Massamoordenaar.
Wat al de staatshoofden die tijdens het laatste afscheid van Peres aanwezig waren betreft, hebben die met hun aanwezigheid goed duidelijk gemaakt, zich geallieerd te hebben met een Joodse massamoordenaar. Het waren ook diezelfde wereldleiders (waaronder ook Mark Rutte die aanwezig was maar geen speech had gehouden) die tijdens de grootschalige genocide tegen de Palestijnen gedurende Operation Prtective Edge in de zomer van 2014, luidruchtig en duidelijk hadden geroepen dat “Israël het recht had, zich te verdedigen.” Als zodanig keurden zij de Israëlische wreedheden (waaronder het afwerpen van fosforgranaten boven Gaza) goed! Hier werd een wrede moordenaar door slaafse en dweperige wereldleiders gehuldigd en geprezen!
En Toen Kwamen de Tranen.
Nadat Bill Clinton zijn speech had gegeven, hield Netanyahu zijn handen voor zijn gezicht; hij huilde vanwege het verlies van Peres. Wat Netanyahu hier deed (en vermoedelijk heeft hij ook gehuild bij het heengaan van de racistische Talmudische rabbijn, Ovadia Yosef in 2013), is iets wat de Palestijnen vanaf 1947 en daarna al sinds jaar en dag doen: zij huilden (en huilen nóg) om het tragische verlies van hun dierbaren, de vaders en moeders, zonen en dochters (in vele gevallen waren deze laatsten nog kinderen!) door het wrede en onmenselijke optreden van een even wreed Israëlisch leger: kinderen, doodgeschoten voor de ogen van hun ouders, ouders, vermoord voor de ogen van hun kinderen, de eindeloze verwoesting van huizen van Palestijnen onder de pretext dat die geen vergunning hadden om te bouwen, de onmenselijke en kwellende detentie van Palestijnen; hun “misdaad”: het gooien met stenen naar o.a moderne Israëlische pantservoertuigen, en nog veel meer. En terwijl de wereldleiders slechts tijd hadden, een moordenaar te loven en te prijzen en hun ogen afgewend hielden van het tragische en huiveringwekkende lot van de Palestijnen, houden de ogen van de laatsten niet op met huilen….Inderdaad, het wás ook waar, Shimon Peres wás ook een “dromer.” Het is alleen zo triest dat de dromen die hij droomde, een regelrechte nachtmerrie voor de Palestijnen zijn gebleken, één lange boze droom die zolang de Israëlische bezetting van Palestina voort zal duren, niet zal eindigen….
Mahmoud Abbas & Ariel Sharon: Vrijmetselaars.
Zoals gezegd, was ook Mahmoud Abbas, tijdens Peres’ uitvaart aanwezig; ook hij condoleerde Netanyahu met Peres’ dood. Nu zou het de normaalste zaak van de wereld zijn dat beiden (die officieel elkaars grootste tegenstanders zouden zijn), elkaar niet zouden kunnen luchten, laat staan, zien. Abbas vertegenwoordigd nl. de Palestijnen (die door Netanyahu en de Israëlische Knesset (Israëlisch parlement) als terroristen worden beschouwd. En netanyahu heeft al meer dan eens de aanslagen van Palestijnen op Israëlische doelen scherp veroordeeld. De vraag is dan ook: waarom nam Abbas de moeite om zijn tegenstander te condoleren? Die vraag kan aldus worden beantwoord: beiden zijn Vrijmetselaars! In de Vrijmetselarij geldt de code: men is allereerst een Vrijmetselaar, daarna is men president, premier, minister van Finaciën, Buitenlandse Zaken (of wat men ook als ambt of beroep uitoefent.) In de Vrijmetselarij zijn al de leden elkander’s broeders, en zijn er de eden en geloften van geheimhouding betreffende alles wat er binnen de vrijmetselaarsloges plaatsvindt, op allen van toepassing; dit houdt in dat mocht ooit een Vrijmetselaar (om welke reden dan ook) voor het gerecht verschijnen, een getuige nooit tegen hem zal getuigen mocht deze laatste ook een Vrijmetselaar zijn! Ook Shimon Peres zelf was een Vrijmetselaar. Ook vele van de aanwezige staatshoofden zijn lid van de Orde. Dus hebben we hier het volgende: naar buiten toe, veroordelen Netanyahu en Abbas elkaar van tijd tot tijd met de scherpste bewoordingen, achter de schermen is het ouwe jongens, krentenbrood ofwel, men kan het met elkaar als brave broeders goed vinden en kan men met elkaar goed overweg! Een van de manieren waarop Vrijmetselaars elkaar kunnen herkennen, is het geven van handsignalen. En een van deze signalen is, dat men elkaar op een bepaalde wijze de hand schudt. Hier is een goede beschrijving te vinden over mannen die Vrijmetselaars zijn; er zijn foto’s te zien waarop te zien is hoe Vrijmetselaars elkaar de hand schudden: http://www.bibliotecapleyades.net/sociopolitica/codex_magica/codex_magica08.htm (Deze pagina is eigenlijk het achtste hoofdstuk van het boek, Codex Magica. Secret Signs, Mysterious Symbols, and Hidden Codes of the Illuminati (RiverCrest Publishing, 2005) van Texe Marrs, president van Power of Porphecy, zie http://www.texemarrs.com
Intermissie: Vladimir Putin & De Vrijmetselarij.
Enige tijd geleden hebben we aandacht geschonken aan Vladimir Putin, president van de Russische Federatie. Onze mening was toen dat we met Putin een man hadden die de moed had, zich tegen de Nieuwe Wereldorde (NWO) gekeerd te hebben; hij had o.a. het Inetrnationaal Monetair Fonds (IMF) de deur gewezen nadat Rusland de laatste schulden die het bij deze instelling had, afbetaald had. We waren dan ook van mening dat de NWO (waar het IMF ook deel van uitmaakt), in Putin een geduchte vijand zag, een bedreiging voor het voortbestaan van de NWO. Maar recent bleek echter dat ook Vladimir Putin zelf deel uitmaakt van de broederschap der Vrijmetselaars! Wat de “anti-Putin-propaganda” betreft, is het ook hier: voor het zicht van de buitenwereld wordt Putin zwartgemaakt, belasterd en beschreven als o.a. de nieuwe “Hitler.” Maar achter de schermen is het zoals we dit al eerder zeiden, ouwe jongens, krentenbrood! Kortom: Putin maakt deel uit van diezélfde Orde waarvan ook zijn tegenstanders deel uitmaken! Hier is een korte videoclip van 36 seconden waarop Putin te zien is, terwijl hij bij het schudden van de hand van enkele andere hoogwaardigheidsbekleders een handsignaal afgeeft waarbij hij te kennen geeft: Ik ben een van jullie! https://www.youtube.com/watch?v=FnC0kxFxu1Y (“Vladimir Putin Freemason Handshake”)

Voor de Wereld Felle Vijanden, Achter de Schermen Broeders.
En nu weten we waaróm de vele wereldleiders zo slaafs en onderhorig hun laatste eer betuigden aan de overleden Peres: zij zijn zoals hijzelf er een was, Vrijmetselaars! En hieruit leren we dat de bekende spreuk, schijn bedriegt, maar ál te waar is: Mannen die naar de buitenwereld toe elkaars felste vijanden zijn, zijn achter de schermen elkaars verbroederende broeders!
Ton Nuiten – Zondag 2 Oktober 2016.
One reply to “Shimon Peres: Requiem voor een Joodse Massamoordenaar: Hoe Wereldleiders een Gewetenloze Moordenaar Huldigden, een Stuk Geschiedenis en Iets over de Vrijmetselarij.”